Zakończyła się konserwacja zabytkowego sztandaru lokalnej organizacji kombatanckiej Towarzystwa Powstańców i Wojaków ze Zdziechowy koło Gniezna. Sztandar powstał około roku 1926 i służył jako insygnium organizacji. Pięć lat temu trafił do Wielkopolskiego Parku Etnograficznego, będącego oddziałem Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy, gdzie przeszedł renowację.
Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy w Wielkopolsce wkrótce zaprezentuje odwiedzającym nowy eksponat. To blisko stuletni sztandar z bogatą i niezwykle ciekawą historią. Proporzec powstał około roku 1926 i był insygnium kombatanckiej organizacji powstańczej, a dokładnie - Towarzystwa Powstańców i Wojaków ze Zdziechowy koło Gniezna - tłumaczy Marta Romanow-Kujawa z lednickiego muzeum.
Dwustronny płat sztandaru jest prostokątem o wymiarach 102x92 cm, zszytym z dwóch warstw adamaszkowej tkaniny w kolorach kremowym i bordowym. Widnieją na nim symbole i wizerunki patriotyczno-religijne: wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej, czapka powstańcza-rogatywka na tle skrzyżowanych szabli, godło - orzeł z rozpostartymi skrzydłami i z koroną - podkreśla.
W czasie II wojny światowej sztandar był ukrywany, ale niestety odbywało się to w niesprzyjających dla niego warunkach, przez co materiał uległ zniszczeniu. Wiele ze szkód wyrządziły gryzonie - wyjaśnia Romanow-Kujawa.
Stan sztandaru był bardzo zły. Płat podziurawiony był przez gryzonie, ubytki objęły 1/3 jego powierzchni. Uszkodzeniom i ubytkom uległy zarówno kanwy, jak też partie aplikacji i napisów, co ograniczyło czytelność sztandaru. Do destrukcji sztandaru przyczyniły się również insekty, grzyby i drobnoustroje, procesy korozji, zabrudzenia i przebarwienia, co wskazuje na złe warunki w jakich przechowywany był sztandar. W czasie II wojny światowej był on ukrywany z obawy przed niebezpieczeństwem grożącymi byłym powstańcom ze strony niemieckiego okupanta - podkreśla.
Rekonstrukcja polegała między innymi na oczyszczeniu i odtworzeniu zniszczonych fragmentów. Proces konserwacji był wieloetapowy, poprzedzony badaniami i konsultacjami dotyczącymi chronologii obiektu, rodzaju i struktury użytych materiałów, technik wykonania; określono również zakres rekonstrukcji ubytków. Wśród licznych wykonanych zabiegów było kilkuetapowe czyszczenie zdemontowanych elementów płatu, zdublowanie adamaszkowych kanw, reperacja i rekonstrukcja haftowanych aplikacji i napisów oraz rekonstrukcja utraconych fragmentów metalowych frędzli - informują pracownicy muzeum.
Według zapewnień muzeum, sztandar zostanie zaprezentowany publiczności w najbliższym sezonie ekspozycyjnym podczas jednego z edukacyjnych wydarzeń muzealnych.
