Spożywano tam prawdopodobnie mięso zwierząt ofiarnych, a z pewnością pito wino ku czci bogów - archeolodzy odkryli w Nea Pafos na Cyprze wykute w podłożu skalnym miejsce bankietów sakralnych na wolnym powietrzu, które ma 2 tys. lat. To pierwsze tego typu miejsce odkopana na Cyprze.

Od 4 lat archeolodzy badają południową część wzgórza Fabrika na obszarze starożytnego miasta Nea Pafos. Był to teren o charakterze sakralnym.

To tam obok najwyższego punktu wzgórza, gdzie znajdują się pozostałości starożytnej świątyni, polscy archeolodzy odkryli miejsce starożytnych bankietów ku czci bogów.

Są to wykute w skale zarysy - jej mury bowiem nie zachowały się do naszych czasów.

Budynek świątyni poprzedzony był dziedzińcem na skalnej platformie, przed którym w odległości kilku metrów znajdował się monumentalny ołtarz, również wykuty ze skały.

Jak relacjonuje kierowniczka badań prof. Jolanta Młynarczyk z Wydziału Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, rampa prowadząca od świątyni przylegała do wykutej w skale kilkustopniowej ławy.

Było to miejsce bankietów sakralnych na wolnym powietrzu, którego charakterystyczny półkolisty obrys określa się w archeologii mianem stibadium. Jego centralny punkt stanowiło koliste zagłębienie z odpływem, służące do dokonywania libacji ku czci bóstwa - opowiada badaczka.

Dodaje, że podobne urządzenia znane są z nabatejskiej Petry (królestwo nabatejskie istniało w ostatnich wiekach I tysiąclecia p.n.e. i w pierwszym stuleciu n.e.) w południowej Jordanii, gdzie towarzyszyły one zarówno grobowcom, jak i miejscom tradycyjnego kultu.

Archeolog opisuje, że w starożytności ucztowanie ku czci bogów, czasem połączone z konsumpcją mięsa ofiarnego, a zawsze - z piciem trunków, było powszechnym obyczajem rytualnym nie tylko na Cyprze, ale w wielu kulturach śródziemnomorskich. Sceny figuralne na zabytkach ukazujące ucztowanie pod gołym niebem w stibadium znane są na przykład z miejscowości Golgoi na Cyprze.

Dla archeologów pozostaje zagadką, komu oddawano cześć na wzgórzu. Przypuszczają, że była to patronka tego starożytnego miasta - Afrodyta Pafijska.

Starożytne miasto Nea Pafos jest jednym z najważniejszych stanowisk archeologicznych na Cyprze. Zostało założone w południowo-zachodniej części wyspy pod koniec IV w. p.n.e. W okresie hellenistycznym należało do egipskiego królestwa Ptolemeuszy, po czym znalazło się pod kuratelą rzymską. Od ok. 200 r. p.n.e. do ok. 350 r. n.e. Nea Pafos pełniła rolę stolicy wyspy.