Zmarł Andrzej Werner - historyk, krytyk literatury i filmu oraz opozycjonista w czasach PRL-u. W swoich publikacjach badał m.in. moralne i polityczne dylematy polskiej literatury czasu wojny i PRL. Jego prace miały wpływ na polską humanistykę zarówno w czasach PRL-u, jak i po 1989 roku. O śmierci krytyka poinformował portal Filmpolski.pl.
Andrzej Werner był profesorem w Instytucie Badań Literackich PAN oraz wykładał w warszawskiej Akademii Teatralnej.
Jest autorem książek "Zwyczajna apokalipsa: Tadeusz Borowski i jego wizja świata obozów", "Polskie, arcypolskie...", "Pasja i nuda", "Dekada filmu", "Krew i atrament", "To jest kino", "Wysoko, nie na palcach: o pisarstwie Jana Józefa Szczepańskiego".
Za tom esejów "Polskie, arcypolskie..." otrzymał Nagrodę "Solidarności" Wydawców w 1987 roku. Publikował m.in. w "Filmie", "Dialogu", "Kinie" i "Kwartalniku Filmowym".
Werner był opozycjonistą w czasach PRL-u, współpracownikiem Komitetu Obrony Robotników i prasy niezależnej. W latach 1978-79 był redaktorem naczelnym czasopisma "Film na Świecie". Publikował w "Biuletynie Informacyjnym KSS "KOR", "Głosie", "Krytyce".
W latach 80. pełnił funkcję kierownika literackiego Zespołu Filmowego "Rondo", prowadzonego przez Wojciecha Jerzego Hasa. Publikował w prasie drugiego obiegu, m.in. "Kulturze niezależnej". Prowadził wykłady "Ideowe oblicze polskiego kina" w Towarzystwie Kursów Naukowych. Należał do kierownictwa Niezależnej Oficyny Literackiej NOWA. Publikował tam również własne teksty.
13 grudnia 1981 roku został internowany. Do 23 grudnia tego samego roku przebywał w Ośrodku Internowania w Jaworzu. Po 1989 roku kierował działem krajowym miesięcznika "Kino". Był także dyrektorem artystycznym Lubuskiego Lata Filmowego.
Krytyk był wieloletnim przewodniczącym Koła Piśmiennictwa Filmowego Stowarzyszenia Filmowców Polskich oraz członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Polskiego PEN Clubu. W 2003 roku został konsultantem filmu "Tadeusz Borowski 1922-1951-2003". Polskie kino popularyzował w programach emitowanych na TVP2. Był ceniony nie tylko za zmysł krytyczny, ale również za niezależność myślenia.
Opozycjonista został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Wolności i Solidarności oraz zdobył Nagrodę Stowarzyszenia Filmowców Polskich za wybitne osiągnięcia artystyczne. Prywatnie był ojcem eseisty i krytyka filmowego Mateusza Wernera. Andrzej Werner odszedł w wieku 84 lat.
