Minister kultury Piotr Gliński chce odwołać dyrektora Muzeum Narodowego w Warszawie. Skierował do związków zawodowych działających w placówce oraz do ogólnopolskich stowarzyszeń muzealniczych pismo z prośbą o zaopiniowanie zamiaru odwołania Jerzego Miziołka.

"Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego skierował do związków zawodowych działających w Muzeum Narodowym w Warszawie oraz ogólnopolskich stowarzyszeń muzealniczych pismo z prośbą o zaopiniowanie zamiaru odwołania dyrektora Muzeum z zajmowanego stanowiska. Minister, działając zgodnie z przepisami ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, podejmie decyzję o odwołaniu dyrektora po zapoznaniu się z opiniami" - napisano w komunikacie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Związki zarzucają dyrektorowi cenzurowanie sztuki, bezpodstawne zwalnianie doświadczonych kuratorów i zastraszanie pracowników

Prof. Jerzy Miziołek jest dyrektorem MNW od 30 listopada 2018 roku. Otrzymał wtedy z rąk ministra kultury prof. Piotra Glińskiego powołanie na stanowisko dyrektora Muzeum Narodowego w Warszawie na kadencję 2018-22.

"Dzieła rozpraszały młodzież"

6 maja Miziołek podjął decyzję o zamknięciu dla publiczności Galerii Sztuki XX i XXI w. Muzeum Narodowego w Warszawie. Temat ekspozycji prezentowanej w Galerii XX i XXI w. pojawił się już pod koniec kwietnia, gdy media poinformowały, że z prezentowanej tam ekspozycji zniknęły dwie instalacje wideo autorstwa Natalii LL "Sztuka konsumpcyjna" z 1972 r. i Katarzyny Kozyry "Pojawienie się Lou Salome" z 2005 r. Informacja ta wywołała liczne protesty i komentarze.

Według mediów, usunięcie prac nakazał dyrektor MNW prof. Jerzy Miziołek, tłumacząc, że dzieła te "rozpraszały młodzież", a muzeum otrzymywało skargi od niezadowolonych gości. Po kilku dniach w oświadczeniu na stronie MNW prof. Miziołek zapowiedział generalną rearanżację Galerii, tłumacząc to koniecznością wprowadzania w jej przestrzeni "kreatywnych zmian".

Informacja o usunięciu prac Natalii LL i Katarzyny Kozyry z MN była szeroko komentowana w mediach przez przedstawicieli świata kultury i sztuki. W ramach protestu 30 kwietnia przed bramą placówki zorganizowano happening. Zgromadzeni skandowali m.in. "Bananowa rewolucja", "Polska kolorowa, nie narodowa", "Wolna sztuka", zjedli także banany, manifestując niezgodę na "cenzurowanie sztuki".

25 kwietnia dyrektor MNW poinformował, że "w związku z zaistniałą sytuacją podjął decyzję o dalszym eksponowaniu ww. dzieł - do dnia rozpoczęcia prac rearanżacyjnych" Galerii Sztuki XX i XXI Wieku. Zaznaczył, że w sprawie reorganizacji Galerii nie był wzywany do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a wszystkie decyzje podjął osobiście, po konsultacjach ze specjalistami zajmujących się sztuką XX i XXI wieku.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Spór o wizytę Romana Polańskiego w Łodzi. Rektor Filmówki pisze o "podnieconej, ciemnej energii"

Kolejna kontrowersyjna decyzja - koniec współpracy z prof. Antonim Ziembą

Protesty wywołała też informacja z 10 lipca, kiedy Muzeum Narodowe w Warszawie podało, że "zakończyło współpracę z prof. dr hab. Antonim Ziembą". Przyczyny zwolnienia związane były wyłącznie z naruszeniem obowiązków pracowniczych, nałożonych na każdego pracownika przez przepisy Kodeksu pracy - wskazano w oświadczeniu.

Wszystkie organizacje związkowe, działające w Muzeum Narodowym w Warszawie: NSZZ "Solidarność", NSZZ Pracowników Muzeum Narodowego w Warszawie, Związek Zawodowy Konserwatorów Dzieł Sztuki MNW, powiadomione przez dyrekcję placówki o zamiarze rozwiązania umowy bez wypowiedzenia prof. Antoniemu Ziembie, wyraziły negatywną opinię co do tego zamiaru.

List do prof. Jerzego Miziołka wystosowało Stowarzyszenie Muzealników Polskich, wyrażając w nim zaniepokojenie w związku z informacją o zamiarze zwolnienia w trybie dyscyplinarnym prof. Ziemby. List w obronie prof. Ziemby skierowali też do ministra kultury muzealnicy i historycy sztuki. Jego autorką była dr Barbara Arciszewska, dyrektorka Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego, a sygnatariuszami - ponad 200 pracowników wyższych uczelni, instytutów naukowych, muzeów i placówek kultury z kraju i zagranicy.

24 lipca muzealnicy z "Solidarności" MNW pikietowali przed MKiDN żądając odwołania dyrektora Miziołka. Protestujący mieli ze sobą transparenty z hasłami: "W muzeach dyrektorzy, nie cenzorzy! Miziołek do dymisji!", "Nie dla chaosu w MNW", "Muzeum dla wszystkich", "Ziemba auro prior!", "Ziemba cenniejszy niż złoto", "Pracownicy sądów wspierają pracowników muzeów".

Z protestującymi spotkał się szef MKiDN Piotr Gliński i zapowiedział analizę procesu prowadzenia dialogu społecznego z NSZZ "Solidarność" w MNW.

W petycji przekazanej prof. Glińskiemu protestujący napisali m.in., że "wieloletni dorobek oraz powaga misji Muzeum Narodowego w Warszawie pod rządami obecnego dyrektora są niszczone". Wyjaśniono, że "podczas swojej zaledwie półrocznej kadencji prof. dr hab. Jerzy Miziołek wykazał się rażącym brakiem kompetencji w zakresie prowadzenia instytucji kultury, wprowadził chaotyczną politykę programową oraz kadrową". Oceniono, że "obecny dyrektor nie jest w stanie wykorzystać potencjału i kompetencji pracowników Muzeum".

ZOBACZ TAKŻE: Ze skarbca Augusta Mocnego zrabowano mniej, niż się obawiano. Trop prowadzi do Berlina

Kim jest Jerzy Miziołek?

Prof. Jerzy Miziołek jest profesorem zwyczajnym w Instytucie Archeologii UW, w którym kieruje Zakładem Tradycji Antyku w Sztukach Wizualnych. Od 2010 r. pełnił funkcję dyrektora Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego.

Głównym przedmiotem badań prof. Miziołka są sztuka włoskiego renesansu, symbolika światła i edukacja artystyczna na przełomie XVIII i XIX wieku.

Jako badacz historii sztuki i archeologii klasycznej prof. Miziołek współpracował z wieloma muzeami polskimi oraz zagranicznymi, w tym m.in. z National Gallery w Waszyngtonie (gdzie w tamtejszym Center for Advanced Studies in the Visual Arts był cztery razy stypendystą), National Gallery of Art w Londynie, The Getty Museum w Los Angeles oraz przede wszystkim z muzeami Florencji, Rzymu i Watykanu. Brał też czynny udział w organizowaniu kilku wielkich wystaw w Polsce i we Włoszech, głównie, jako autor esejów i haseł katalogowych (m.in. w 2010 i 2011).

W 2003 r. pod jego redakcją ukazała się praca zbiorowa pt. "Ars et educatio. Kultura artystyczna Uniwersytetu Warszawskiego", poświęcona początkom Muzeum Narodowego w Warszawie. Jest autorem około 200 artykułów naukowych, popularno-naukowych i recenzji oraz kilkunastu książek; przewodniczącym fundacji naukowej "Collegium Artium", członkiem Stowarzyszenia Historyków Sztuki w Polsce, Stowarzyszenia Muzeów Uczelnianych, College Art Association of America, Renaissance Society of America.