Urna domkowa sprzed około 2600 lat. Ten niezwykły zabytek został odnaleziony w 2023 roku w miejscowości Bożepole Wielkie w powiecie wejherowskim. Teraz urnę pokazało Muzeum Archeologiczne w Gdańsku.
Nietypowy eksponat zaprezentowano w oddziale Muzeum Archeologicznego w Gdańsku, w Spichlerzu Błękitny Baranek.
To zabytek wyjątkowy ze względu na to, że jest to dopiero czwarta taka popielnica domkowa odkryta po II wojnie światowej, a także ze względu na stan zachowania tego zabytku - powiedział kierownik Działu Wczesnej Epoki Żelaza w Muzeum Archeologicznym w Gdańsku dr Piotr Fudziński.
Urna powstała około 2600 lat temu. Jak informuje strona internetowa Muzeum Archeologicznego w Gdańsku, przedmiot ma nietypowy kształt przypominający gliniany dom stojący na dziewięciu nóżkach.
Eksponat ma docelowo trafić na nową wystawę archeologiczną w wyremontowanym Domu Przyrodników przy ul. Mariackiej w Gdańsku.
Jak wyjaśnił Piotr Fudziński, w VII w. p.n.e. na obszarze Pomorza Wschodniego stosowany był ciałopalny obrządek pogrzebowy.
To znaczy, że osoba, która zmarła, była składana na stosie i skrupulatnie dbano o to, żeby wybrać po procesie kremacji wszystkie kości i złożyć je do takiej urny, razem z drobnymi przedmiotami stanowiącymi wyposażenie osoby zmarłej. Z reguły były to drobne przedmioty metalowe, najczęściej brązowe - mówił.
Urna została użyta do pochówku wielokrotnego.
To znaczy, że w jednej popielnicy były złożone kości więcej niż jednej osoby. W tym wypadku na pewno mamy poświadczony przez antropologa pochówek dziecka powyżej dziesiątego roku życia i mężczyzny oraz prawdopodobnie jeszcze dwóch innych osób, w tym prawdopodobnie kobiety - tłumaczył Fudziński.
Urnę domkową odnaleziono w 2023 roku w Bożepolu Wielkim podczas badań ratowniczych prowadzonych przez Fundację Dziedzictwa Archeologicznego.
Przedmiot znaleziono w grobie skrzynkowym, wykonanym ze starannie ułożonych płyt kamiennych.
Pomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków podjął decyzję o przekazaniu eksponatu do Muzeum Archeologicznego w Gdańsku, gdzie ten został poddany konserwacji i badaniom. Wykonano między innymi opracowanie antropologiczne ludzkich szczątków kostnych. Prace mające zabezpieczyć zabytek przed zniszczeniem i odtworzenie jej pierwotnego kształtu trwały łącznie 2 lata.
