Nowe eksperymenty, przeprowadzone w ramach projektu ICARUS w laboratorium Gran Sasso pokazują, że neutrina nie poruszają się szybciej od światła - informuje CERN na swych stronach internetowych. Wyniki tych badań potwierdzają, że sensacyjne doniesienia, które we wrześniu ubiegłego roku zdawały się obalać teorię względności Einsteina, były wynikiem błędu pomiarowego.

Naukowcy pracujący przy eksperymencie OPERA ogłosili w minionym roku, że neutrina emitowane z laboratorium CERN pod Genewą, docierały do detektora w laboratorium Gran Sasso we włoskich Apeninach o 60 nanosekund wcześniej, niż powinny. To sugerowało, że te niezmiernie przenikliwe cząstki mogły poruszać się szybciej od światła. Autorzy odkrycia zdecydowali się opublikować te kontrowersyjne wyniki, bowiem nie potrafili wykazać w swych pomiarach żadnego błędu.

W lutym tego roku ogłoszono, że w eksperymentach OPERY udało się znaleźć dwa błędy, które mogły doprowadzić do tych sensacyjnych wyników. Jedną z prawdopodobnych przyczyn pomyłki był... poluzowany światłowód, który mógł przyczynić się do zakłócenia synchronizacji czasu między oboma laboratoriami.

Teraz ogłoszono, że ubiegłoroczne badania w ramach projektu ICARUS, wykorzystujące tę samą wiązkę neutrin z CERN, ale inny detektor pokazały, że prędkość tych cząstek jednak nie przekracza prędkości światła. Jak zapowiada dyrektor naukowy CERN Sergio Bertolucci, pomiary przy użyciu różnych detektorów będą kontynuowane, ostatecznych wyników można oczekiwać w maju.

Neutrino to obojętna elektrycznie cząstka elementarna. Jej istnienie po raz pierwszy zaproponował na początku lat 30. XX wieku Wolfgang Pauli. Cząstka ta miała być emitowana wraz z elektronem w czasie rozpadu beta neutronu. Jej pojawienie się ratowało w rozpadzie beta zasadę zachowania energii. Na eksperymentalne potwierdzenie istnienia neutrina trzeba było jednak czekać do połowy lat 50.
W tej chwili znamy trzy rodzaje neutrin (tak zwane zapachy) - elektronowe, mionowe i taonowe. Dopiero pod koniec XX wieku, naukowcom udało się potwierdzić, że mają nieznaczną masę. Badania neutrin są szczególnie trudne, gdyż cząstki te niezmiernie słabo oddziałują z materią.
Słońce i inne gwiazdy są naturalnymi źródłami neutrin. Cząstki te powstają także w wyniku oddziaływań promieniowania kosmicznego z atomami atmosfery ziemskiej. Neutrina powstają także w akceleratorach cząstek elementarnych i reaktorach jądrowych. Właśnie neutrina, pochodzące z akceleratora w CERN, były badane w detektorze OPERA.