W Karnaku, jednym z najbardziej znaczących archeologicznych miejsc Egiptu, międzynarodowa misja badawcza dokonała przełomowego odkrycia. Archeolodzy odsłonili pozostałości starożytnego miasta i osady, której początki sięgają Trzeciego Okresu Przejściowego - epoki, kiedy Egipt był podzielony i częściowo rządzony przez kapłanów Amona.

Egipskie Ministerstwo Turystyki i Starożytności pochwaliło się, że archeolodzy odkopali masywny mur z cegły mułowej i bramę z piaskowca, datowane na czasy, kiedy z Teb, południową częścią podzielonego Egiptu, rządzili kapłani Amona.

Nie było problemu z datowaniem znaleziska: na cegłach, z których zbudowano mur, wytłoczono imię Mencheperre - arcykapłana, a zarazem króla, którego rządy przypadły na lata 1045-992 p.n.e.

Abdel-Ghaffar Wagdy, dyrektor generalny Luxor Antiquities, powiedział, że archeolodzy z egipsko-francusko misji badawczej odkryli też warsztaty i piece służące do produkcji brązowych posągów, a także wiele już odlanych brązowych posągów Ozyrysa o różnych rozmiarach oraz zbiór monet i amuletów.

Mohamed Ismail Khaled, sekretarz generalny egipskiej Najwyższej Rady Starożytności, dodał, że po drugiej stronie Nilu, w nekropolii El-Assasif, archeolodzy odkryli również kolekcję kilkudziesięciu małych drewnianych trumien, które prawdopodobnie były przeznaczone dla zmarłych dzieci.

Podzielony na trzy części Egipt

W Trzecim Okresie Przejściowym, podzielony na trzy części Egipt, był cieniem minionej epoki Nowego Państwa. 

Na północy z Tanis rządziła słaba XXI dynastia, która zakończyła się, gdy około 947 r. p.n.e. po władzę sięgnął Szeszonk, potomek libijskich jeńców wojennych masowo osiedlanych w różnych częściach Egiptu przez faraonów XIX dynastii. Teby, czyli obecne Luksor i Karnak, pozostawały w tym czasie pod władzą kapłanów Amona, którzy w południowej części Egiptu stworzyli teokratyczne państwo. Jeszcze dalej na południu, w środkowym biegu Nilu, od Egiptu uniezależniła się Nubia.