Trujące rośliny, na które trzeba uważać szczególnie teraz, to nie tylko kojarzony z ciężkimi poparzeniami barszcz Sosnowskiego. Wiele popularnych w Polsce roślin, z którymi możemy zetknąć się na łące, w parku czy lesie, ma toksyczne właściwości. W wielu przypadkach możemy nie zdawać sobie nawet z tego sprawy, bo kierujemy się ich pięknym wyglądem czy zapachem.
- Barszcz Sosnowskiego to niebezpieczna roślina, która może powodować poważne oparzenia skóry, nawet bez bezpośredniego kontaktu, zwłaszcza w słoneczne dni.
- W Polsce jest też wiele innych trujących roślin, więc warto znać różnice i zachować ostrożność w kontakcie z dziką roślinnością.
- Chcesz dowiedzieć się więcej o barszczu Sosnowskiego i innych niebezpiecznych roślinach? Sprawdź cały artykuł!
Barszcz Sosnowskiego (Heracleum sosnowskyi Manden) jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych, ale i najbardziej niebezpiecznych gatunków roślin w Polsce. Jego kontakt z ludzką skórą może skutkować poważnymi oparzeniami II i III stopnia.
Co więcej, jego obecność jest groźna nie tylko w bezpośrednim kontakcie - wystarczy przebywanie w pobliżu tej rośliny, aby narazić się na niebezpieczeństwo, szczególnie w dni słoneczne i upalne.
Barszcz Sosnowskiego może osiągać imponujące rozmiary, dorastając nawet do 4 metrów wysokości. Jego duże, szerokie liście oraz długie pędy z białymi kwiatami sprawiają, że z daleka może przypominać zwykły koper. Charakterystyczne fioletowe plamki na dolnej części łodygi oraz włoski pokrywające liście i pędy to znak, że mamy do czynienia z niebezpiecznym intruzem.
Barszcz Sosnowskiego pojawił się na terenie Polski w latach 50. i 60. XX wieku, sprowadzony z Kaukazu jako roślina pastewna. Szybko jednak okazało się, że jego uprawa jest nie tylko trudna do kontrolowania, ale również niebezpieczna dla ludzi i zwierząt. Roślina ta stała się groźnym gatunkiem inwazyjnym, rozprzestrzeniającym się poza terenami uprawnymi.
Barszcz Sosnowskiego preferuje tereny otwarte, takie jak łąki, nieużytki, pobocza dróg, brzegi rzek, skraje lasów czy tereny przy torach. Jest rośliną odporną, która łatwo się rozprzestrzenia, dlatego można ją spotkać zarówno na obszarach wiejskich, jak i miejskich.
Kontakt z barszczem Sosnowskiego może prowadzić do poważnych oparzeń skóry, pęcherzy, zaczerwienienia i bólu. W skrajnych przypadkach możliwe są powikłania ogólnoustrojowe, zagrażające życiu. Zaleca się unikanie kontaktu z rośliną oraz przebywania w jej pobliżu, szczególnie w słoneczne dni.
Poparzenie barszczem Sosnowskiego (Heracleum sosnowskyi) jest bardzo niebezpieczne i wymaga natychmiastowej reakcji. Roślina ta wydziela sok, który w kontakcie ze skórą i pod wpływem światła słonecznego powoduje silne oparzenia, pęcherze, a nawet trudno gojące się rany. Oto co należy zrobić:
- Natychmiast opuść miejsce kontaktu z rośliną: Unikaj dalszego kontaktu z barszczem i nie dotykaj innych części ciała, aby nie rozprzestrzenić soku.
- Dokładnie umyj skórę: Jak najszybciej przemyj skórę dużą ilością letniej wody z mydłem. Nie pocieraj skóry, aby nie wetrzeć soku głębiej.
- Chroń skórę przed światłem: Sok barszczu Sosnowskiego jest fotouczulający - pod wpływem promieniowania UV powoduje silniejsze oparzenia. Zakryj poparzone miejsce nieprzezroczystym materiałem i unikaj słońca przez co najmniej 48 godzin.
- Nie drap i nie przekłuwaj pęcherzy: Jeśli pojawią się pęcherze, nie przekłuwaj ich - grozi to zakażeniem.
- Zastosuj zimne okłady: Możesz przyłożyć zimny kompres, aby złagodzić ból i obrzęk.
- Zgłoś się do lekarza: W przypadku rozległych oparzeń, silnego bólu, gorączki lub objawów ogólnych (np. duszności, złego samopoczucia) koniecznie skontaktuj się z lekarzem. W niektórych przypadkach konieczne jest leczenie szpitalne.
- Obserwuj miejsce poparzenia: Zmiany skórne mogą pojawić się nawet po kilku godzinach od kontaktu. Przez kilka tygodni chroń miejsce przed słońcem, bo mogą powstać trwałe przebarwienia.
Oprócz barszczu Sosnowskiego, w Polsce występuje szereg innych roślin, które mogą stanowić zagrożenie:
- Wilczomlecz (Euphorbia L.) - drażni skórę i błony śluzowe, wywołując pęcherze oraz zapalenie spojówek.
- Cis pospolity (Taxus baccata L.) - zawiera taksynę, toksyczną dla serca, układu pokarmowego, nerwowego i nerek.
- Szalej jadowity (Cicuta virosa L.) - zawiera cykutoksynę, prowadzącą do silnego zatrucia, a nawet śmierci.
- Tojad mocny (Aconitum firmum Rchb.) - akonityna zawarta w roślinie działa paraliżująco na nerwy, co może skutkować śmiercią.
- Lulek czarny (Hyoscyamus niger L.) - najbardziej trujące są nasiona i korzeń, mogą powodować halucynacje i zaburzenia świadomości.
- Naparstnica (Digitalis L.) - toksyczne glikozydy nasercowe mogą doprowadzić do zatrzymania akcji serca.
