Od 1 lipca 2025 roku ponad 755,2 tysiąca osób otrzymało podwyższone świadczenia w ramach renty wdowiej. Łączna kwota dodatkowych wypłat wyniosła 264,4 mln złotych – wynika z najnowszych danych Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Do tej pory do ZUS wpłynęło już ponad milion wniosków o przyznanie tego świadczenia.

  • Ponad 755 tys. osób otrzymało wyższe świadczenia w ramach renty wdowiej; wypłacono dodatkowo 264,4 mln zł.
  • Do ZUS wpłynęło ponad 1 mln wniosków o rentę wdowią.
  • Renta wdowia to połączenie 100 proc. własnej emerytury/renty i 15 proc. świadczenia po zmarłym małżonku lub odwrotnie.
  • Średnia dodatkowa wypłata to 353,94 zł miesięcznie.
  • Najczęstsze powody odmowy to zbyt wysokie świadczenie lub niespełnienie warunków.
  • Od decyzji ZUS można się odwołać do sądu.

Renta wdowia - co to za świadczenie?

Renta wdowia to połączone świadczenie, które obejmuje zarówno emeryturę lub rentę własną, jak i część świadczenia po zmarłym małżonku.

Osoby uprawnione mogą otrzymać 100 proc. własnego świadczenia oraz dodatkowo 15 proc. świadczenia przysługującego po zmarłym małżonku lub odwrotnie - 100 proc. renty rodzinnej i 15 proc. własnego świadczenia. Takie połączenie określane jest jako zbieg świadczeń.

Część uprawnionych otrzymuje świadczenia z dwóch różnych instytucji - z ZUS oraz innego organu emerytalno-rentowego. W takim przypadku wypłaty realizowane są w dwóch różnych terminach w jednym miesiącu. Decyzję o przyznaniu renty wdowiej wydaje ta instytucja, która wypłaca 15 proc. świadczenia, natomiast druga informuje o kontynuacji dotychczasowej wypłaty w pełnej wysokości.

Automatyzacja procesu i decyzje odmowne

Proces przyznawania i wypłacania renty wdowiej jest w dużej mierze zautomatyzowany, o ile pozwalają na to przepisy oraz dostępność danych w systemach informatycznych. Warunkiem jest również kompletność złożonego wniosku.

ZUS podkreśla, że w ramach zbiegu świadczeń możliwych jest aż 145 różnych kombinacji. Równolegle do wypłat, instytucja wydaje także decyzje odmowne - do tej pory było ich 93,9 tysiąca.

Wysokość i terminy wypłat

Do końca lipca 2025 roku złożono łącznie ponad milion wniosków o rentę wdowią. Łączna suma wypłat w zbiegu z rentą rodzinną wyniosła już 2, 4 mld zł, z czego 264,4 mln zł to kwota wypłacana w ramach 15 proc. dodatkowego świadczenia. Średnia miesięczna wypłata z tytułu renty wdowiej wynosi obecnie 353,94 zł.

W lipcu wypłaty realizowane były zarówno w dotychczasowych terminach, jak i w innych dniach. Od sierpnia świadczenia będą wypłacane 1., 6., 10., 15., 20. i 25. dnia miesiąca. W przypadku, gdy jedno ze świadczeń wypłaca inny organ niż ZUS, wypłaty będą realizowane 6. dnia każdego miesiąca.

Według danych ZUS, aż 65 proc. uprawnionych otrzymuje 100 proc. renty rodzinnej oraz 15 proc. własnego świadczenia. Osoby, które złożyły wniosek do 31 lipca 2025 roku i uzyskały pozytywną decyzję, otrzymają świadczenie również za lipiec. Wnioski złożone po tym terminie będą rozpatrywane z wypłatą od miesiąca, w którym wpłynęły do ZUS.

Cztery warunki, które trzeba spełnić, żeby otrzymać rentę wdowią

ZUS jest jedną z instytucji, które wypłacają połączone świadczenia. Obsłuży ok. 90 proc. wszystkich rent wdowich, a do tej pory do ZUS wpłynęło 1 mln 65 tys. wniosków. Inne organy emerytalno-rentowe, które przyjmują wnioski, to: Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS), Biuro Emerytalne Służby Więziennej (BESW), Wojskowe Biuro Emerytalne (WBE) oraz Zakład Emerytalno-Rentowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji (ZER MSWiA).

Aby ZUS mógł wypłacić rentę wdowią, osoba wnioskująca musi spełnić łącznie wszystkie cztery warunki. Kobieta powinna mieć co najmniej 60 lat, a mężczyzna - co najmniej 65 lat, do dnia śmierci małżonka pozostawać z nim we wspólności małżeńskiej, nie być obecnie w związku małżeńskim oraz nabyć prawo do renty rodzinnej po zmarłym małżonku nie wcześniej niż w dniu ukończenia 55 lat (kobiety) i 60 lat (mężczyźni).

ZUS odmówi ustalenia zbiegu świadczeń, jeżeli wdowa lub wdowiec nie spełnią choć jednego ze wskazanych warunków lub jeżeli wysokość przynajmniej jednego ze świadczeń będzie równa kwocie limitu, czyli trzykrotności kwoty najniższej emerytury, lub ją przekroczy. Dotychczas ZUS ograniczył do trzykrotności kwoty najniższej emerytury 5 proc. wypłaconych świadczeń w zbiegu.