W Wielki Czwartek, który rozpoczyna Triduum Paschalne, Kościół katolicki świętuje ustanowienie dwóch sakramentów: kapłaństwa i Eucharystii, czyli przemiany chleba i wina w ciało i krew Chrystusa. Katolicy wierzą, że dzieje się to podczas każdej mszy.
W Wielki Czwartek przed południem w kościołach katedralnych biskupi odprawiają msze Krzyżma, podczas których księża z całej diecezji odnawiają przyrzeczenia kapłańskie. Święci się wtedy oleje używane przy udzielaniu sakramentów chrztu, bierzmowania i namaszczenia chorych. Wieczorem we wszystkich kościołach parafialnych odprawiana jest uroczysta msza Wieczerzy Pańskiej.
Odprawiane tego dnia uroczystości kościelne symbolizują gromadzenie się uczniów Jezusa na Ostatniej Wieczerzy. Podczas wieczornej liturgii Wieczerzy Pańskiej celebransi dokonują obrzędu umycia nóg, co symbolizuje służebny charakter kapłaństwa. Zwyczaj ten nawiązuje do umycia nóg apostołom przez Chrystusa, co - jak zapisał św. Jan - stało się w Wieczerniku podczas Ostatniej Wieczerzy. Wówczas - według ewangelisty - Jezus powiedział: "Dałem wam (...) przykład, abyście i wy tak czynili, jak ja wam uczyniłem".
Po mszy Wieczerzy Pańskiej Najświętszy Sakrament jest przenoszony do tzw. Kaplicy Przechowania (Ciemnicy), gdzie wierni mogą go adorować. Na pamiątkę modlitwy Jezusa w Ogrodzie Oliwnym, a następnie Jego pojmania i uwięzienia, adoracja trwa przynajmniej do północy.
Teraz dwie msze w Wielki Czwartek odprawia się tylko w kościołach katedralnych. W innych kościołach - zgodnie z tradycją - wolno w tym dniu odprawić tylko mszę Wieczerzy Pańskiej.
W obrządku greckim msza św. sprawowana w Wielki Czwartek jest wigilijną mszą Wielkiego Piątku, czyli Wigilią Paschy Chrystusa Ukrzyżowanego. Wieczorne nabożeństwo w Wielką Sobotę jest z kolei nazywane Wigilią Paschy Zmartwychwstania. Ta sama myśl przyświeca odnowionej liturgii rzymskiej, ponieważ msza Wieczerzy Pańskiej zastępuje nieszpory i stanowi początek Triduum Paschalnego.
(ug)
