Ukraiński pięściarz Ołeksandr Usyk w sobotę na Wembley pokonał przez nokaut Brytyjczyka Daniela Duboisa i po raz drugi został mistrzem wagi ciężkiej. Usyk jest niepokonany na zawodowym ringu.

Zobacz również:

Do starcia na stadionie Wembley w Londynie doszło prawie dwa lata po ich pierwszej walce we Wrocławiu, kiedy Usyk znokautował rywala w dziewiątej rundzie i obronił pasy WBA, IBF, WBO i IBO.

Tym razem 38-letni Ukrainiec potrzebował mniej czasu, by udowodnić swoją wyższość nad 27-latkiem z Greenwich.

Początek walki był wyrównany, ale dość szybko zaczęła się zarysowywać przewaga Usyka, która rosła praktycznie z każdą rundą. W czwartej kilka jego uderzeń doszło do celu, a od początku piątej wręcz zasypał rywala gradem ciosów. Po pierwszym upadku na deski Dubois jeszcze zdołał się podnieść, ale po chwili zapoznał się nimi po raz drugi i był to koniec pojedynku.

Kolejny nokaut Usyka

Usyk odniósł 24. zawodowe zwycięstwo, w tym 15 przez nokaut. Pokonując Duboisa, obronił cztery pasy w "królewskiej" kategorii: WBA, WBO, IBO i WBC. Ten ostatni zdobył w maju 2024, gdy pokonał innego Brytyjczyka - Tysona Fury'ego niejednogłośną decyzją sędziów.

Od soboty do niego ponownie należy też trofeum IBF, którego wcześniej zrzekł się na rzecz Dubois, by mógł się skupić na przygotowaniach do drugiej, także zwycięskiej, walki z Furym.

Zawodnik gospodarzy doznał trzeciej porażki w profesjonalnej karierze, a jego bilans uzupełniają 22 wygrane, w tym 21 przez KO.

Ukraińscy weterani na trybunach

Z trybun wypełnionego po brzegi Wembley Usyka wspierało kilkunastu weteranów wojennych. Wszyscy są pracownikami największej ukraińskiej prywatnej firmy energetycznej DTEK, która nawiązała współpracę z Usykiem, aby podnieść świadomość na temat trudnej sytuacji cywilnej infrastruktury energetycznej kraju od czasu rosyjskiej inwazji w lutym 2022 roku.

Słynny pięściarz przyjął nieoficjalną rolę ambasadora pogrążonego w wojnie kraju.

Wszystkie moje walki są ważne dla mnie i mojego sztabu. Ale od jakiegoś czasu stały się bardzo ważne dla mojego kraju i żołnierzy, którzy go chronią, ponieważ motywują ich i cały mój naród - przyznał złoty medalista olimpijski z Londynu z 2012 roku.