Kolejna łódzka rzeczka ujawnia swoje tajemnice. W Śródmieściu odnaleziono zabytkowy kanał jednego z dopływów Łódki - podaje portal uml.lodz.pl

Odnaleziony ceglany kanał to pozostałość po dawnej rzeczce Łodzia, która przecinała ulicę Pomorską przy browarze Anstadta i kierowała się przez dawne zakłady Biedermanna do rzeki Łódki.

Struga została zamieniona w fabryczny ściek i ukryta pod ziemią. Każdy może zobaczyć jej dawną dolinę. Obniżenie w ulicy Pomorskiej na wysokości Browaru Łódzkiego oraz w ulicy Sterlinga przy szpitalu Rydygiera to dawna dolina Łodzi.

Do dziś zachowały się pod ziemią fragmenty zabytkowego kanału rzeczki Łodzi. Odkryto je między innymi na terenie budowy apartamentów przy ulicy Pomorskiej oraz podczas prac przy fundamentach budynku szpitala Rydygiera.

Wieś zwana Łodzia

Odnaleziona struga płynęła kiedyś przez średniowieczną wieś zwaną Łodzia. Od tej wsi pochodzi nazwa rzeczki, ale przede wszystkim - miasta (Łodzia-Łódź).

Zabudowania oraz pola uprawne mieszkańców wsi Łodzia były położone na zboczach głęboko wciętej w teren doliny rzeki, obecnie zwanej Łódką. Dolina ta rozciągała się między ulicami Smugową i Pomorską oraz wzdłuż ulicy Północnej - od Parku Helenów do Parku Staromiejskiego. 

Ze względu na charakterystyczny (podobny do łodzi) kształt doliny wieś otrzymała nazwę "Łodzia". Z czasem nazwę tę przejęło miasto Łódź, a dawną średniowieczną osadę dla odróżnienia zaczęto nazwać Starą Wsią.

Historia kanałów pod kamienicami

Głód mieszkaniowy w dawnej Łodzi zachęcił niektórych inwestorów do wznoszenia kamienic bezpośrednio nad kanałami ściekowymi. Najwięcej kamienic zbudowano na "Cieku od Piotrkowskiej" - przebiegał on od Piotrkowskiej, równolegle do ulicy Próchnika, przecinał Zachodnią i po łuku kierował się do skrzyżowania Legionów z Gdańską, dalej przez kamienice przy Legionów, Mielczarskiego i famuły Poznańskiego. Łączył się z rzeką Łódką na terenie zakładów Poznańskiego. Jednym z budynków, który wzniesiono na kanale "Cieku od Piotrkowskiej", był Teatr Wielki Fryderyka Sellina przy ulicy Legionów 14/16.

Kolejną rzeczką, nad którą budowano kamienice była Karolewka. Jej kryty kanał rozpoczynał się przy skrzyżowaniu Kościuszki z Zieloną, przecinał Stare Polesie i kierował się do otwartego koryta rzeki przy dworcu Łódź Kaliska.

Nad dawną rzeczką zbudowano też kamienice przy ulicy Pomorskiej, na wysokości browaru Anstadta. Do dziś, pod ziemią, jest tam kanał jednego z dopływów Łódki. Niedawno, podczas robót budowlanych, odkryto jego fragment. Również przy Zgierskiej stoją kamienice, które wzniesiono nad kanałem dawnego cieku płynącego wzdłuż dawnej granicy Bałut z Łodzią.

Pierwsze łódzkie kolektory budowano wzdłuż łódzkich rzeczek

Najciekawszy i największy jest przebiegający pod parkiem Staromiejskim zabytkowy, betonowy kanał rzeki Łódki. Wzniesiono go pod koniec I wojny światowej. Miał chronić mieszkańców najgęściej zaludnionej dzielnicy Łodzi - Starego Miasta - przed wybuchem epidemii.

Na początku XX wieku zbudowano też kanał odprowadzający deszczówkę z terenu obecnego Placu Dąbrowskiego. Podczas burz i wiosennych roztopów powstawało przy Dworcu Fabrycznym  ogromne rozlewisko, z którego woda przelewała się w kierunku reprezentacyjnej ulicy Łodzi - Piotrkowskiej. Zdecydowano się więc odwodniać teren placu Targowego (Placu Dąbrowskiego) i odprowadzać wodę i ścieki krytym kanałem wzdłuż obecnej ulicy Sterlinga i Pomorskiej do rzeki Łódki przy Północnej. Do Łódki trafiały też ścieki odprowadzane kanałem biegnącym od Jaracza przez Rewolucji 1905 roku, Wschodnią, Piotrkowską, Zachodnią, Legionów do Manufaktury.