Obraz "Wszystko może się przytrafić" w reżyserii Marcela Łozińskiego zajął pierwsze miejsce w internetowym plebiscycie publiczności i zyskał miano "Najlepszego Polskiego Filmu Dokumentalnego Stulecia". Wynik głosowania podało Stowarzyszenie Filmowców Polskich.
"Wszystko może się przytrafić" to dokument z 1995 roku. Sprawy społeczne schodzą w nim na dalszy plan. Łoziński porusza tematy egzystencjalne, dotyczące jednostki. Głównym bohaterem filmu jest mały chłopiec.
Maluch jeździ po parku na hulajnodze i bez barier kontaktuje się z przypadkowymi ludźmi. Tworzy wokół siebie naturalną aurę - której brak w codziennych relacjach międzyludzkich. Zadaje rozmówcom pytania wprost, np.: "Ile będziesz jeszcze żył?", "Co byś zrobił, gdybyś się jeszcze raz urodził?". Ludzie chętnie odpowiadają. Wyznają przy tym chłopcu, co im leży na sercu.
Dziecko powtarza, że wszystko może się przytrafić, "można czasem nawet znaleźć malutkiego dinozaura", ale - jak dodaje - "zdarza się to bardzo rzadko".
Wyróżniony film jest dostępny w całości w NINATECE. Możesz za darmo obejrzeć go tutaj
Plebiscyt na najlepszy w historii - zdaniem widzów - polski film dokumentalny był częścią projektu "100/100. Epoka Polskiego Filmu Dokumentalnego". Elementem projektu jest też przegląd wybranych dokumentów (w programie jest ok. stu), powstałych w ponad 100-letniej historii polskiego kina dokumentalnego. Pokazy odbywają się w stołecznych kinach Kultura i Iluzjon, potrwają do czwartku, wstęp jest wolny.
Głosowanie w plebiscycie odbywało się poprzez stronę www.100100.pl, gdzie ponadto można było obejrzeć filmy ze "Złotej Dziesiątki". To dziesięć najlepszych, w ocenie ekspertów, polskich dokumentów. Na liście, oprócz "Wszystko może się przytrafić", znalazły się: "Powódź" (reż. Jerzy Bossak i Wacław Kaźmierczak, 1947), "Muzykanci" (reż. Kazimierz Karabasz, 1960), "Rodzina człowiecza" (reż. Władysław Ślesicki, 1966), "Elementarz" (reż. Wojciech Wiszniewski, 1976), "Siedem kobiet w różnym wieku" (reż. Krzysztof Kieślowski, 1978), "Gadające głowy" (reż. Krzysztof Kieślowski, 1980), "Kilka opowieści o człowieku" (reż. Bogdan Dziworski, 1983), "Usłyszcie mój krzyk" (reż. Maciej Drygas, 1991), "Takiego pięknego syna urodziłam" (reż. Marcin Koszałka, 1999).
Projekt "100/100. Epoka Polskiego Filmu Dokumentalnego" jest realizowany przez Stowarzyszenie Filmowców Polskich, Wytwórnię Filmów Dokumentalnych i Fabularnych, Wytwórnię Filmów Oświatowych i Filmotekę Narodową.
(mn)
