Trudno o bardziej tajemniczego przywódcę mocarstwa nuklearnego niż Kim Dzong Un. Zarówno historia jego życia, jak i zachowanie w obliczu rosnących napięć na Półwyspie Koreańskim jest dla ekspertów z całego świata jedną wielką niewiadomą. Jedno jest jednak pewne – młodemu przywódcy zależy na tym, żeby umocnić swoją pozycję w kraju i na arenie międzynarodowej.

O tym, jak tajemniczą osobą jest Kim Dzong Un wymownie świadczy fakt, że nawet nie wiadomo, ile dokładnie ma lat. Podawane są dwie daty jego urodzenia - 1983 lub 1984 rok. Matką koreańskiego przywódcy była trzecia żona Kim Dzong Ila, tancerka Ko Jong Hi. Według oficjalnych przekazów nazywała ona syna “Królem Porannej Gwiazdy".

Kim Dzong Un kształcił się w Szwajcarii. Według agencji DPA uczęszczał do International School w Bernie pod przybranym nazwiskiem. Koledzy mówili o nim, że był nieśmiały i zamknięty w sobie. Chętnie jeździł na nartach, interesował się koszykówką. Był wielkim fanem amerykańskiego koszykarza Michaela Jordana i znanego z filmów akcji aktora Jean-Claude'a Van Damme'a. Szkoły podobno nie ukończył - miał ją opuścić w wieku 15 lat z bliżej nieustalonych przyczyn.

Koreański przywódca zaangażował się w politykę na kilkanaście miesięcy przed śmiercią swojego ojca. 26 kwietnia 2009 objął jedno ze stanowisk w Narodowej Komisji Obrony. Rok później, podczas zjazdu Partii Pracy Korei otrzymał stopień generała. Wtedy został też mianowany na dwa wysokie stanowiska w Partii: wiceprzewodniczącego Centralnej Komisji Wojskowej oraz członka Komitetu Centralnego PPK.

W październiku 2010, kiedy Korea Płn. obchodziła 65-lecie powstania rządzącej Partii Pracy, młody Kim został oficjalnie zaprezentowany całemu światu. Telewizja po raz pierwszy pokazała go u boku ojca właśnie podczas wielkiej parady wojskowej w Phenianie.

Gdy w grudniu 2011 roku zmarł Kim Dzong Il, od razu było wiadomo, kto będzie jego następcą. Kim Dzong Un stanął na czele liczącego ponad 200 osób komitetu pogrzebowego, oddał hołd ojcu, a już kilka miesięcy później objął najwyższe stanowiska państwowe i partyjne. Nosi tytuł Niezłomnego Przywódcy Partii, państwa i armii, I Sekretarza Partii Pracy Korei, Pierwszego Przewodniczącego Narodowej Komisji Obrony i marszałka sił zbrojnych.