Dalecy krewni naszych przodków, neandertalczycy, byli głównie mięsożerni - przekonują naukowcy z Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology w Lipsku. Wyniki ich badań wskazują nawet, że dieta ta była dość monotonna. Przypuszczenia, że osobniki tego gatunku mogły trudnić się nie tylko myślistwem, ale też zbieractwem czy rybołówstwem, nie znajdują potwierdzenia w faktach. Swoje wnioski, oparte na wynikach badań składu izotopowego aminokwasów pobranych z próbek zębów i kości neandertalczyków, publikuje w najnowszym numerze czasopismo "Proceedings of the National Academy of Sciences".

Dalecy krewni naszych przodków, neandertalczycy, byli głównie mięsożerni - przekonują naukowcy z Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology w Lipsku. Wyniki ich badań wskazują nawet, że dieta ta była dość monotonna. Przypuszczenia, że osobniki tego gatunku mogły trudnić się nie tylko myślistwem, ale też zbieractwem czy rybołówstwem, nie znajdują potwierdzenia w faktach. Swoje wnioski, oparte na wynikach badań składu izotopowego aminokwasów pobranych z próbek zębów i kości neandertalczyków, publikuje w najnowszym numerze czasopismo "Proceedings of the National Academy of Sciences".
Ząb neandertalczyka z Les Cottés we Francji /© MPI f. Evolutionary Anthropology/ A. Le Cabec /Materiały prasowe

Dieta neandertalczyków była ostatnio przedmiotem coraz bardziej ożywionej debaty. Tradycyjnie uważano ich za mięsożerców, ale pojawiało się coraz więcej hipotez wskazujących, że rośliny musiały być istotnym składnikiem ich pożywienia. Sposobem rozstrzygania tych wątpliwości są badania izotopowe aminokwasów pobranych z ich szczątków, najczęściej kolagenu kostnego. Proporcje izotopów azotu w różnych aminokwasach wskazują na różne czynniki zewnętrzne, w tym rodzaj pożywienia i miejsce gatunku w łańcuchu pokarmowym. 

Wcześniejsze analizy wyników w odniesieniu do neandertalczyków wskazują na ich mięsożerność na poziomie nawet większym niż padlinożerne hieny czy drapieżne wilki i lisy. Interpretowano ten efekt jako skutek żywienia się także mięsem mamutów, a nawet przypadków kanibalizmu. W przypadku ludzi, którzy wyparli neandertalczyków z Europy, proporcje te były jeszcze wyższe, co z kolei uznawano za dowód spożycia słodkowodnych ryb. W miejscach znalezienia szczątków neandertalczyków rybich ości bowiem nie znajdywano. Było tam zwykle dużo zwierzęcych kości.

Najnowsze badania miały doprecyzować ustalenia. Z pomocą jeszcze udoskonalonej metody, przeprowadzono je na próbkach ze szczątków dwóch osobników z dwóch miejsc, Les Cottés i Grotte du Renne we Francji. Pierwszą próbkę pobrano z korzenia zęba dorosłego neandertalczyka rodzaju żeńskiego, drugą z kości prawdopodobnie rocznego dziecka. Materiał z korzenia zęba wskazuje na dietę w wieku od 4 do 6 lat - już wtedy neandertalka żywiła się głównie mięsem, prawdopodobnie zdobytym przez jej współplemieńców podczas polowań na konie i renifery. Drugi neandertalczyk był wciąż jeszcze karmiony piersią, ale analizy wskazują na to, że jego matka była głównie mięsożerna.

Opracowanie: