W sobotę 15 lutego w wieku 95 lat zmarła Katarzyna Herbert, tłumaczka i wdowa po Zbigniewie Herbercie. Informację o śmierci potwierdził w niedzielę przedstawiciel Fundacji im. Zbigniewa Herberta Mikołaj Nowak-Rogoziński.
Katarzyna Herbert, z domu Dzieduszycka, urodziła się w 1929 r. w Zarzeczu.
W latach 50. weszła w warszawski krąg artystyczny, gdzie w 1956 roku poznała Zbigniewa Herberta. W latach 60. mieszkała w Paryżu, gdzie związała się ze środowiskiem polskich twórców emigracyjnych, przede wszystkim Józefem Czapskim. Świadectwem jest ich wydana korespondencja.
Pracowała jako lektorka we francuskich wydawnictwach, a także tłumaczyła literaturę francuską na polski - m.in. Jeana d’Ormessona i Valery’ego Larbaud.
W 1968 roku wyszła za mąż za Zbigniewa Herberta, była towarzyszką jego życia, pierwszą czytelniczką wierszy i oddaną współpracowniczką - przekazała Fundacja im. Zbigniewa Heberta.
Po śmierci pisarza jego żona była opiekunką i promotorką jego twórczości, przyczyniając się m.in. do kolejnych wydań wierszy, esejów i korespondencji Herberta.
Katarzyna Herbert założyła Fundację im. Zbigniewa Herberta i ustanowiła Międzynarodową Nagrodę literacką im. Zbigniewa Herberta, która promuje poezję światową bliską wartościom Herbertowskim i wspiera miejsce Polski na światowej mapie literatury.
