Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO) opublikowało zdjęcie obłoku Lupus 4, nagromadzenia pyłu i gazu w kształcie pająka, które przesłania gwiazdy w tle podobnie, jak ciemne chmury w bezksiężycową noc. Takie obłoki, zawierające gęste zasoby materii, to jednak równocześnie miejsca narodzin nowych gwiazd. Astronomowie przewidują więc, że z czasem te chmury znikną, a w ich miejscu rozbłysną nowe słońca.
Lupus 4 znajduje się około 400 lat świetlnych od Ziemi, widać go w gwiazdozbiorach Wilka i Węgielnicy. Obiekt jest jednym z kilku ciemnych obłoków widocznych w luźnej gromadzie gwiazd o nazwie asocjacja OB Skorpiona-Centaura. Asocjacja OB to względnie młode, ale mocno rozproszone zgrupowanie gwiazd, pochodzących prawdopodobnie z jednego gigantycznego obłoku materii.
Lupus 4, wraz z innymi obłokami i całym zgrupowaniem gwiazd jest najbliższym Słońcu, a przez to bardzo interesującym tego typu obiektem badań. Astronomowie chcą dzięki nim ustalić, w jaki sposób gwiazdy grupują się razem zanim zaczną się rozpraszać. Słońce, podobnie jak większość gwiazd w naszej Galaktyce, zapewne powstało w podobnym otoczeniu.
Pierwszy opis ciemnych obłoków Lupus pochodzi z 1927 roku i był dziełem amerykańskiego astronoma Edwarda Emersona Barnarda. Obłok Lupus 3 leżący tuż obok Lupus 4, jest z nich wszystkich najlepiej zbadany. Zauważono tam co najmniej 40 młodych gwiazd, utworzonych w ciągu ostatnich trzech milionów lat, które znajdują się dopiero na granicy zainicjowania reakcji termojądrowej. Podstawowym źródłem energii takich obiektów, znanych jako gwiazdy typu T Tauri, jest wciąż jeszcze tylko ciepło generowane przez proces ich grawitacyjnego kurczenia się.
Obserwacje obłoku Lupus 4 pokazały niewiele gwiazd typu T Tauri. Za kilka milionów lat powinno pojawić się ich więcej. Lupus 3 jest prawdopodobnie starszy i tam proces ich tworzenia jest już bardziej zaawansowany. Na razie szacunki masy obłoku nie są na tyle dokładne, by przewidzieć, ile takich gwiazd tam w końcu rozbłyśnie. Ocenia się, że materia zgromadzona w Lupus 4 ma masę 250 do 1600 razy większą, niż masa Słońca. Nie ma jednak wątpliwości, że z czasem obłoki ustąpią i pogoda będzie tam bardzo słoneczna.
Na podstawie materiałów prasowych ESO
