Izabela Jaruga-Nowacka, posłanka, działaczka lewicowa, wiceprzewodnicząca klubu Lewicy w Sejmie zginęła w sobotniej katastrofie prezydenckiego samolotu pod Smoleńskiem.

"Jestem człowiekiem lewicy, zatem dbam o godne życie każdego człowieka" - napisała Jaruga-Nowacka na swej stronie internetowej. Jako swe najważniejsze zadanie jako polityka wymieniła "walkę o to, by w naszym kraju nie było nędzy". Podkreślała, że "państwo musi stworzyć obywatelom warunki do godzenia życia zawodowego z rodzinnym, musi wspierać najuboższych, wyrównując ich szanse na awans społeczny".

W Sejmie Jaruga-Nowacka zasiadała w komisjach: Etyki Poselskiej oraz Polityki Społecznej i Rodziny.

W ostatnich tygodniach Jaruga-Nowacka pracowała m.in. nad nowelizacją ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także ustaw, które regulują kwestie związane z zapłodnieniem in-vitro. Wzywała do jak najszybszego przyjęcia w Izbie ustawy wprowadzającej parytety na listach wyborczych. Była jedną z organizatorek ubiegłorocznego Kongresu Kobiet Polskich, po którym opracowany został projekt w sprawie parytetów.

W ubiegłym roku jej nazwisko było wymieniane w kontekście tegorocznych wyborów prezydenckich, jako ewentualnej kandydatki SLD. Była przeciwniczką wojen: w Iraku i w Afganistanie, apelowała też o referendum w sprawie instalacji w Polsce elementów amerykańskiej tarczy antyrakietowej.

Jaruga-Nowacka urodziła się w Gdańsku w 1950 r., ukończyła etnografię na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, pracowała naukowo w PAN. Od połowy lat 80. działała w Lidze Kobiet Polskich, pełniła funkcję przewodniczącej Zarządu Głównego tej organizacji. Kierowała też Unią Pracy i Unią Lewicy.

Zasiadała w Sejmie II, IV, V i VI kadencji. W latach 2001-2004 pełniła funkcję pełnomocniczki rządu ds. równego statusu kobiet i mężczyzn.

Jak można przeczytać na jej stronie internetowej, w trakcie swego urzędowania doprowadziła do przyjęcia Krajowego Programu Działań na Rzecz Kobiet; zainicjowała i doprowadziła do uchwalenia ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. W Kodeksie Pracy wprowadziła przepisy chroniące przed dyskryminacją, m.in. przed mobbingiem.

W latach 2004-2006 pełniła funkcję wicepremiera i ministra polityki społecznej w rządzie premiera Marka Belki. Wówczas doprowadziła do zwielokrotnienia pomocy państwa osobom najuboższym m.in. realizując program dożywiania. Dzięki jej staraniom, zwiększono środki na rządowy program przeciwdziałania bezdomności, a także znacząco obniżono składki ZUS dla rozpoczynających własną działalność gospodarczą.

Wielokrotnie występowała w obronie praw człowieka i osób dyskryminowanych, za co została wyróżniona w 2005 r. przez organizacje działające na rzecz praw kobiet, nominacją wśród 1000 innych kobiet, do Pokojowej Nagrody Nobla.

W wyborach parlamentarnych 2007 r. Jaruga-Nowacka po raz czwarty uzyskała mandat poselski kandydując z gdyńskiej listy koalicji Lewica i Demokraci. Od kwietnia 2008 r., po rozpadzie LiD, zasiadała w klubie Lewicy; była jego wiceprzewodniczącą. Po odejściu z Unii Pracy w 2005 r. pozostała bezpartyjna.

Była żoną prof. Jerzego Pawła Nowackiego - rektora Polsko-Japońskiej Wyższej Szkoły Technik Komputerowych. Miała dwie córki - Barbarę i Katarzynę oraz wnuka Jakuba