Jutro o godzinie 21:21 przywitamy astronomiczną jesień. Słońce przejdzie wówczas przez tzw. punkt Wagi. Tego dnia nastąpi również równonoc jesienna.

Kalendarzowa jesień zaczyna się zawsze 23 września, ale w przypadku astronomicznych pór roku dokładne momenty ich rozpoczęcia są zmienne i zależą od momentów górowania Słońca w zenicie nad równikiem albo zwrotnikami. W przypadku jesieni jest to górowanie nad równikiem, mamy też wtedy równonoc jesienną.

W jesienne wieczory zobaczymy na niebie Wenus, cały czas widoczne będą Jowisz i Saturn, świecące po południowej stronie nieba.

Mars zacznie wschodzić nad ranem na przełomie października i listopada.

Merkury na początku jesieni nie będzie widoczny, ale już w drugiej połowie października zobaczymy go na porannym niebie. Najdłużej będzie widoczny około 20 października: wschód nastąpi około godziny przed świtem.

Dzień przed początkiem jesieni nastąpi pełnia Księżyca, a później będziemy mogli zaobserwować ją 20 października, 19 listopada i 19 grudnia.

Czas Perseidów i innych letnich rojów meteorów mamy już za sobą, ale nie znaczy to, że jesienią nie można dostrzec "spadających gwiazd". Na przykład od 6 do 10 października aktywne będą bardzo powolne Drakonidy, mające związek z kometą 21P/Giacobini-Zinner.

Od 2 października do 7 listopada wypada natomiast okres Orionidów, z maksimum przypadającym 21 października. Rój ten ma związek ze słynną kometą Halleya.

Najaktywniejszym z rojów meteorów są jednak Geminidy, widoczne od 4 do 17 grudnia. W ich maksimum około 14 grudnia możemy obserwować nawet 120 zjawisk w ciągu godziny. Geminidy mają związek z planetoidą 3200 Phaeton.

W tym roku świętujemy Rok Lema związany z setną rocznicą urodzin słynnego polskiego pisarza science fiction. Na jesiennym niebie łatwo dostrzeżemy gwiazdę, która w 2019 roku otrzymała nazwę związaną z twórczością Lema: gwiazda BD+14 4559 to od tamtej pory także Solaris. Okrąża ją planeta Pirx - jej nazwa jest również ukłonem wobec Stanisława Lema - odkryta przez polskich astronomów. Nazwy dla tej pary wyłoniono w ramach konkursu prowadzonego na stulecie Międzynarodowej Unii Astronomicznej.

Do dostrzeżenia gwiazdy Solaris potrzebujemy lornetki lub teleskopu. Widoczna jest w gwiazdozbiorze Pegaza.