Kard. Wyszyński zostanie beatyfikowany 7 czerwca 2020 r. w Warszawie. Beatyfikacji dokona papieski wysłannik, prefekt Kongregacji ds. Kanonizacyjnych kard. Giovanni Angelo Becciu. Taką informację przekazał kard. Kazimierz Nycz.
Już musimy zacząć się przygotowywać do przeżycia tej uroczystości, jeszcze bliższego przypomnienia sobie i poznania osoby kard. Stefana Wyszyńskiego - powiedział kard. Kazimierz Nycz na konferencji po ogłoszeniu daty i miejsca beatyfikacji Prymasa Tysiąclecia.
Zaznaczył, że są diecezje szczególnie bliskie kard. Wyszyńskiemu, do których należą: Warszawa, Łowicz, Gniezno, Łomża, a są także miejsca, z którymi był związany na dobre i złe, tj. Stoczek Warmiński, Komańcza w Bieszczadach. To są te miejsca, które warto poznać w przededniu beatyfikacji, a w ten sposób zbliżyć się do osoby kard. Wyszyńskiego"- dodał kard. Nycz.
Hierarcha podkreślił też, że będzie to 10 lat i jeden dzień od beatyfikacji bł. ks. Jerzego Popiełuszki, który był beatyfikowany 6 czerwca 2010 r. również na pl. Piłsudskiego w Warszawie.
Kard. Nycz poinformował, że od listopada zostaną podjęte dwie inicjatywy, które mają przybliżyć osobę kard. Wyszyńskiego: jedna natury popularno-naukowej, przybliżająca nauczanie kard. Wyszyńskiego, a druga bardziej modlitewna. W każdy trzeci czwartek miesiąca w Domu Arcybiskupów Warszawskich o godz. 17.00 będzie organizowana konferencja nt. "Myśląc z Wyszyńskim". Nawiązując do tematu konferencji, metropolita warszawski powiedział: "Chcemy się zmobilizować nie tylko, żeby opowiedzieć historię Wyszyńskiego, ale żeby pokazać aktualność jego nauczania".
28 dnia każdego miesiąca, czyli w dniu śmierci kard. Wyszyńskiego (28 maja 1981 r.) w katedrze warszawskiej będzie sprawowana msza św., do której sprawowania będą zapraszani biskupi z różnych diecezji. Po każdej mszy św. będzie półgodzinny wykład o kard. Wyszyńskim.
Na początku października Watykan poinformował, że papież Franciszek zatwierdził dekret otwierający drogę do rychłej beatyfikacji kardynała Stefana Wyszyńskiego. Stolica Apostolska przekazała, że zaaprobowany dekret dotyczy cudu uzdrowienia przypisywanego wstawiennictwu Prymasa Tysiąclecia.
Postępowanie w sprawie cudu uzdrowienia było drugim, ostatnim etapem procesu beatyfikacyjnego kardynała Wyszyńskiego w Watykanie.
Niewytłumaczalne z medycznego punktu widzenia uzdrowienie dotyczy 19-latki ze Szczecina, która w 1988 r. zachorowała na nowotwór tarczycy i nie dawano jej szans na przeżycie. Wtedy grupa sióstr zakonnych i innych osób rozpoczęła modlitwy o uzdrowienie za wstawiennictwem prymasa Stefana Wyszyńskiego. Uzdrowienie nastąpiło nagle i zostało uznane za trwałe.
Proces beatyfikacyjny zmarłego w 1981 roku prymasa Polski trwał 30 lat.
W Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych toczyło się też osobne postępowanie kanoniczne, zakończone w grudniu 2017 r. wydaniem dekretu o heroiczności cnót Prymasa Tysiąclecia, podpisanego przez papieża. Dekret rozpoczyna się od słów z listu św. Jana Pawła II do kardynała Wyszyńskiego z 30 października 1979 roku.
Zawsze byłem przekonany o tym, że Duch Święty powołał Waszą Eminencję w wyjątkowym momencie dziejów Ojczyzny i Kościoła - i to nie tylko Kościoła w Polsce, ale także i w całym świecie. Patrzyłem na to trudne, ale jakże błogosławione wezwanie od czasów mojej młodości - i dziękowałem za nie Bogu, jako za łaskę szczególną dla Kościoła i Polski - napisał polski papież.
Dziękowałem za to, że taką moc dał człowiekowi i zawsze za to dziękuję - dodał św. Jan Paweł II.
W dekrecie o heroiczności cnót podkreślono, że prymas z innymi biskupami "starał się bronić praw Kościoła pogwałconych przez rząd komunistyczny". Przywołano list z 8 maja 1953 r. pt. "Non possumus", skierowany do władz w sprawie prześladowania Kościoła katolickiego w Polsce.
Po upływie czterech miesięcy, dnia 25 września 1953 roku, Sługa Boży przewieziony został w nocy, wbrew prawu i obyczajom, do pewnego, wówczas nieznanego miejsca. Przez trzy lata, nieskazany przez żaden sąd, trzymany był w bardzo ograniczającym wolność miejscu odosobnienia i strzeżony w dzień i w nocy przez żołnierzy - głosi dekret opisujący heroiczność cnót kandydata na ołtarze.
Przypomniano następnie, że 28 października 1956 roku "na skutek żądań wszystkich wiernych w Polsce, domagających się jego uwolnienia, powrócił do Warszawy, gdzie znów zaczął sprawować obowiązki pasterskie z wielką gorliwością".
Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych przesłała dekret o heroiczności cnót do Archidiecezji Warszawskiej w styczniu 2018 roku.
Stefan Wyszyński urodził się 3 sierpnia 1901 roku w Zuzeli nad Bugiem. W 1920 roku wstąpił do seminarium duchownego we Włocławku. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1924 r. Objął wówczas wikariat przy katedrze włocławskiej, był też redaktorem naczelnym dziennika diecezjalnego.
Następnie zaczął studiować prawo kanoniczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1929 roku uzyskał dyplom doktora prawa kanonicznego. Osiem lat później został członkiem Rady Społecznej przy Prymasie Polski - Auguście Hlondzie.
W latach niemieckiej okupacji na polecenie władz diecezji ukrywał się. Prowadził konspiracyjną akcję oświatową, pełnił obowiązki kapelana Armii Krajowej.
Po wojnie powrócił do Włocławka. W 1946 roku został mianowany biskupem lubelskim, a dwa lata później - arcybiskupem gnieźnieńsko-warszawskim i prymasem Polski.
Gdy papież Pius XII mianował go kardynałem w 1953 roku, prymas Wyszyński nie mógł pojechać do Watykanu na konsystorz z powodu nasilających się prześladowań Kościoła w Polsce.
Aresztowany został we wrześniu 1953 roku; więziony był w kilku miejscach, między innymi w Rywałdzie, Stoczku Warmińskim i w Komańczy. Wolność odzyskał w październiku 1956 roku i wrócił do Warszawy.
Kardynał Wyszyński był inicjatorem Wielkiej Nowenny, czyli dziewięcioletniego programu odnowy moralnej narodu polskiego od 1957 do 1966 roku, czyli tysiąclecia chrztu Polski.
Prymas brał udział w przygotowaniach i obradach Soboru Watykańskiego II. Zainaugurował zarazem czuwania soborowe w Polsce w intencji obrad.
W jego biografii podkreśla się, że w obliczu konfliktów społecznych stawał w obronie praw człowieka i narodu.
We wrześniu 1978 roku pojechał z delegacją polskich biskupów do Niemiec, co było realizacją idei polsko-niemieckiego pojednania i przebaczenia.
Po wyborze 16 października 1978 roku Jan Paweł II zwrócił się do prymasa Stefana Wyszyńskiego ze słowami: "Nie byłoby na Stolicy Piotrowej tego papieża -Polaka, gdyby nie było Twojej wiary, Twojej heroicznej nadziei, Twego zawierzenia bez reszty Matce Kościoła".
Prymas Wyszyński zmarł 28 maja 1981 roku po ciężkiej chorobie.
