Obserwacje sondy Galileo wskazują na obecność wody na księżycu Jowisza Ganimedesie. Badania przeprowadzali naukowcy z Brown University w Providence oraz z Deutsches Zentrum für Luft und Raumfahrt w Berlinie.
Ganimedes jest największym księżycem Jowisza, a równocześnie największym księżycem Układu Słonecznego. O tym, że pod zmrożoną powierzchnią jego skorupy znajduje się warstwa stopionej i słonej wody, wnioskuje się pośrednio z pomiarów pola magnetycznego Ganimedesa wykonanych przez sondę Galileo. Sonda należąca do NASA (Amerykańskiej Agencji Kosmicznej) zbliżyła się do tego księżyca Jowisza w maju 2000 r. Istnienie ciekłej wody na Ganimedesie potwierdzają także dane dostarczone przez przyrząd znajdujący się na pokładzie sondy Galileo i mierzący odbicie promieniowania podczerwonego. Okazało się bowiem, że na samej powierzchni księżyca znajdują się minerały, których obecność może wskazywać na obecność słonej i ciekłej wody na powierzchni w przeszłości. Trzecim dowodem na istnienie wody pod powierzchnią Ganimedesa są dokładne zdjęcia jego powierzchni. Widać na nich ślady podobne do tych pozostawianych przez płynącą wodę. Analogiczne ślady znajdują się na powierzchni Europy - innego z księżyców Jowisza. Naukowcy są przekonani, że pod lodową w większości powierzchnią Europy znajdują się głębokie oceany płynnej wody.
W październiku tego roku ogłoszone zostały w "Geophysical Research Letters" wyniki badań Io - innego z księżyców Jowisza. Naukowcy z Uniwersytetu w Waszyngtonie analizowali dane chemiczne uzyskane dzięki kosmicznemu teleskopowi Hubble''a. Analiza widmowa wykazała obecność gazowej siarki i tlenku siarki w czasie wybuchu wulkanu na powierzchni księżyca. To z kolei wskazuje na obecność w przeszłości na powierzchni planety czynnika utleniającego. Prawdopodobnie czynnikiem tym była woda.
Sonda Galileo jest na orbicie Jowisza od 7 grudnia 1995 roku. Do Ganimedesa zbliży się jeszcze raz 28 grudnia tego roku.
03:20
