W wieku 91 lat zmarła w USA Pauline Betz-Addie, zwyciężczyni turnieju w Wimbledonie w 1946 roku. Zawodniczka w całym turnieju nie straciła ani jednego seta. Praworęczna, znana z szybkości na korcie zawodniczka, dominowała w tenisie amerykańskim w latach czterdziestych. Przyczyną zgonu była choroba Parkinsona.
W 1965 roku Betz została wpisana do Tenisowej Galerii Sławy.
Zdobyła 19 tytułów mistrzyni USA w różnych konkurencjach i na różnych nawierzchniach. W 1941 i 1943 roku była mistrzynią na kortach ziemnych, w latach 1939, 1941, 1943 i 1947 - halową mistrzynią USA. W 1943 roku triumfowała w USA na trawie, ziemi i w hali. Na czele listy rankingowej amerykańskich tenisistek była w latach 1942-1944 i w 1946 roku.
W 1947 roku jej amatorską karierę przerwała decyzja Amerykańskiego Stowarzyszenia Tenisowego. Betz została zdyskwalifikowana za podjęcie negocjacji nad kontraktem zawodowym z promotorem Bobby Riggsem. W konsekwencji podpisała umowę i jeszcze w tym samym roku wystąpiła w serii pojedynków z Sarah Palfrey Cooke, a w 1950 roku z Gertrude Moran.
