Nowym ministrem spraw zagranicznych będzie Władysław Bartoszewski. Zastąpi kończącego dziś pracę Bronisława Geremka.

Władysław Bartoszewski (obecny senator z województwa warszawskiego) zajmie miejsce Bronisława Geremka, który jako ostatni minister z Unii Wolności opuszcza mniejszościowy rząd Jerzego Buzka. Przyjmując ministerialną nominację, Bartoszewski nie krył wzruszenia

"Szczęściem jest być członkiem rządu Jerzego Buzka, (...) jedynego do tej pory rządu, w którego składzie będę miał samych dobrych przyjaciół"

Wręczający nominację premier Buzek nie szczędził komplementów wobec swego nowego podwładnego

"...Pan Profesor Bartoszewski jest naszym skarbem narodowym."

Bartoszewski raz już piastował stanowsko szefa polskiej dyplomacji - od marca do grudnia 1995.

Cytat

Polityka zagraniczna, mimo zmiany, pozostaje w dobrych rękach
Jerzy Buzek
Bartoszewski urodził się w 1922 roku w Warszawie. W latach 1941-44 i 1948-49 studiował na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. W czasie wojny, od września 1940 do kwietnia 1941, był więźniem Oświęcimia. W 1942 został współzałożycielem Rady Pomocy Żydom "Żegota". W latach 1942-44 działał w katolickiej organizacji konspiracyjnej Front Odrodzenia Polski (FOP). Od 1942 do 1945 pracował w Wydziale Informacji Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK, a w latach l943-44, równolegle, w Departamencie Spraw Wewnętrznych Delegatury Rządu RP na Kraj (Komórka Więzienna i Referat Żydowski). Uczestniczył w Powstaniu Warszawskim jako żołnierz AK, zweryfikowany w Londynie w stopniu porucznika.

Cytat

Skoro żyję, oznacza to dla mnie, że muszę pomagać innym
Władysław Bartoszewski
Po wojnie był członkiem Polskiego Stronnictwa Ludowego, kierowanego przez Stanisława Mikołajczyka, oraz współredaktorem "Gazety Ludowej". Dwukrotnie, w latach 1946-48 i 1949-54, więziono go w komunistycznych więzieniach, a w 1955 - uznano za niesłusznie represjonowanego. W latach 1963-81 był konspiracyjnym współpracownikiem Radia Wolna Europa w Polsce, w 1973-85 wykładał historię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, w 1972-83 pełnił funkcję sekretarza generalnego Polskiego PEN Clubu. W 1978 został współzałożycielem i wykładowcą Towarzystwa Kursów Naukowych. W 1978-81 był członkiem konspiracyjnego Polskiego Porozumienia Niepodległościowego.

W listopadzie 1980 zakładał z innymi Komitet Obrony Prześladowanych za Przekonania przy komisji krajowej NSZZ "Solidarność". Od 13 grudnia 1981 do 28 kwietnia 1982 był internowany w ośrodku internowania w Jaworzu. W latach 1983-90 wykładał - jako profesor nauk politycznych - w Monachium, Eichstaett i Augsburgu. Od września 1990 do czerwca 1995 był ambasadorem RP w Austrii.

Jest autorem około 40 książek i ponad 1000 artykułów dotyczących głównie historii II wojny światowej, walki o niepodległość, stosunków polsko-niemieckich i polsko-żydowskich.

W 1995 został odznaczony Orderem Orła Białego. Był jednym z pierwszych Polaków, którzy otrzymali w Jerozolimie tytuł Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.

9:45