Nabożeństwo ekumeniczne w intencji pokoju i ofiar niemieckiego obozu Auschwitz było kulminacyjnym punktem uroczystości zorganizowanych w 67. rocznicę pierwszej deportacji 728 polskich więźniów politycznych do tego miejsca kaźni.
Uroczystość zorganizowana przez oświęcimskie Chrześcijańskie Stowarzyszenie Rodzin Oświęcimskich po raz drugi odbyła się w Dniu Pamięci Ofiar Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych, ustanowionym przez Sejm 8 czerwca 2006 roku. 14 czerwca 1940 roku uważany jest za dzień, w którym zaczął funkcjonować obóz.
W modlitwie przed blokiem 11 w byłym KL Auschwitz uczestniczyli byli więźniowie, przedstawiciele kościołów chrześcijańskich - katolików, luteran i prawosławia, żydzi, a także - głównie młodzi - oświęcimianie. Przed Ścianą Straceń złożono wieńce i zapalono znicze.
Byli więźniowie złożyli także kwiaty pod tablicą na budynku tzw. Monopolu Tytoniowego, upamiętniającą pierwszą deportację. W podziemiach tego obiektu, 14 czerwca 1940 r. Niemcy umieścili 728 polskich więźniów. Wówczas obóz Auschwitz I nie był jeszcze przygotowany na ich przyjęcie. W budynku Monopolu, w którym obecnie siedzibę ma Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa, otwarta została izba pamięci poświęcona temu transportowi.
Pierwszy transport dotarł do Auschwitz 14 czerwca 1940 roku. Niemcy deportowali 728 polskich więźniów politycznych z więzienia w Tarnowie. Wśród nich byli żołnierze kampanii wrześniowej, członkowie podziemnych organizacji niepodległościowych, gimnazjaliści i studenci, a także kilku polskich Żydów.
Do Auschwitz hitlerowcy deportowali około 140-150 tysięcy Polaków. Około 70-75 tys. zginęło w tym obozie, a wielu kolejnych po przeniesieniu do innych obozów. Spośród więźniów z pierwszego transportu wojnę przeżyło 239.
W obozie Auschwitz Niemcy zgładzili co najmniej 1,1 miliona ludzi, głównie Żydów, a także Polaków, Romów, jeńców radzieckich i przedstawicieli innych narodów.
