Kokony jedwabników mogą być podłożem dla odtworzenia uszkodzonej tkanki kostnej. Według „New Scientist” odkrycie to stwarza nowe możliwości w ortopedii. Pomimo, że uszkodzenia kości zwykle goją się same, bywa, że potrzebne jest zastosowanie specjalnych technik.

Jedną z metod naprawiania pęknięć i ubytków w kościach jest umieszczanie komórek kostnych na porowatym "rusztowaniu". Jest ono wszczepiane w uszkodzone miejsce. Rusztowaniem mogą być rozkładające się pod wpływem czynników biologicznych polimery lub naturalne materiały jak na przykład kawałki korala. Mnożące się komórki kostne wypełniają wolne miejsca rusztowania albo też zastępują te fragmenty, które uległy biodegradacji. Dotychczas stosowane materiały są jednak o wiele mniej wytrzymałe niż kość, gdyż przy ich pomocy można leczyć tylko miejsca słabo obciążone. Zespół badawczy Davida Kaplana z Tufts University w Massachusets postanowił wypróbować w roli rusztowania jedwab, materiał biologiczny o dużej wytrzymałości. Jednakże nie wiadomo było, jak zareagują na niego komórki kostne. Aby to sprawdzić, badacze gotowali kokony jedwabników w wodzie z mydłem przez godzinę. Ten zabieg pozwolił usunąć białko zwane serycyną, które wywołuje silną reakcję immunologiczną. Następnie arkusze otrzymanego jedwabiu nasycano aminokwasami tak dobranymi, by polepszyć wiązanie się z nimi tkanek. Wreszcie na gotowym podłożu umieszczono ludzkie komórki kostne. Doświadczenie pokazało, że po miesiącu, komórki kości uaktywniły geny odpowiedzialne za produkcję białka tkanki łącznej czyli tak zwanego kolagenu. Gromadziły także wapń, tak jakby znajdowały się w żywym organizmie.

Zdaniem Kaplana jedwabne rusztowania zawierające komórki kostne mają wystarczającą wytrzymałość i mogą zastąpić fragment szkieletu do czasu, aż tworząca się nowa kość stanie się dostatecznie mocna. W przyszłości mogą to być nie arkusze, ale trójwymiarowe "gąbki", które można utkać z jedwabiu lub

zrolować jego płaski kawałek. Z warstw jedwabiu można też składać większe kształty. Aby sprawdzić, czy jedwab rozpada się w organizmie bez szkodliwych następstw, na przykład wywoływania reakcji immunologicznej potrzebne będą dalsze badania.

10:35