Do 3 grudnia potrwają rozpoczęte dziś konsultacje społeczne dotyczące planu zarządzania polską częścią Białowieża Forest. Wprowadzenie takiego planu to zobowiązanie, wynikające z wpisu Puszczy Białowieskiej na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Dokument, na zlecenie ministerstwa, przygotował Instytut Ochrony Środowiska - Państwowy Instytut Badawczy.
"Celem planu jest zapewnienie skutecznej ochrony i systemu zarządzania obiektem, które będą służyć zachowaniu dla obecnych i przyszłych pokoleń unikalnego w skali światowej ekosystemu leśnego wraz z niezaburzonymi procesami ekologicznymi i kształtowaną w ich wyniku różnorodnością biologiczną" - podkreślono w dokumencie.
Uwagi do planu można przysyłać do ministerstwa mailem (zpz.konsultacje@klimat.gov.pl) albo pocztą tradycyjną. "Jeżeli otrzymane uwagi, wnioski i opinie, w jakimś zakresie, okażą się zasadne, projekt planu zarządzania zostanie skorygowany" - podało biuro prasowe ministerstwa.
Po konsultacjach społecznych, dokument zostanie przekazany do Centrum Światowego Dziedzictwa UNESCO, a jego wdrożenie będzie możliwe po zaakceptowaniu przez ministra klimatu i środowiska.
Obiekt Białowieża Forest ma transgraniczny charakter, znajduje się po polskiej i białoruskiej stronie granicy. To łącznie ponad 141 tys. ha (z czego blisko 60 tys. ha w Polsce) i 166 tys. ha strefy buforowej (z czego ponad 35,8 tys. ha w Polsce).
Białowieża Forest w Polsce obejmuje Białowieski Park Narodowy oraz nadleśnictwa Browsk, Białowieża i Hajnówka (powiat hajnowski). Plan zarządzania dotyczy też strefy buforowej z szerszym otoczeniem - gminą Michałowo w powiecie białostockim, na terenie której jest fragment tej strefy i częścią nadleśnictwa Bielsk.
W poddanym konsultacjom planie jest szczegółowy opis unikalnych walorów Puszczy Białowieskiej.
"Puszcza Białowieska jest jednym z ostatnich istniejących i najlepiej zachowanych naturalnych kompleksów leśnych o charakterze pierwotnym na niżu Europy. Dzięki sześciusetletniej historii ochrony Puszczy i ścisłej ochronie ustanowionej w części Puszczy na początku XX wieku zachowała ona swój unikalny charakter. Największą wartością obszaru jest różnorodność siedlisk i gatunków, jak również naturalne procesy zachodzące nieprzerwanie od tysięcy lat" - wskazano w dokumencie.
Dodano, że obszar ten ma wyjątkowe znaczenie dla przyrody m.in. ze względu na "powierzchnię starodrzewów na dużych niezaburzonych obszarach, na których zachodzą procesy naturalne".
Dokument zawiera także m.in. analizę źródeł zagrożenia dla puszczańskiej przyrody. Wymieniono np. zmiany klimatu, działalność człowieka (fragmentacja siedlisk, np. przez budowę i funkcjonowanie dróg czy zbudowaną zaporę na granicy z Białorusią, pozyskiwanie drewna), zagrożenia pożarowe.
W dokumencie jest m.in. plan zabezpieczenia przeciwpożarowego i gaszenia pożarów lasu oraz propozycje zmian dotyczących obszarów objętych różnymi reżimami ochronnymi, czyli tzw. strefowanie. W poszczególnych strefach są niedopuszczone lub dopuszczone takie działania jak pozyskiwanie drewna, polowanie, zbiór jagód i grzybów, rekreacja, dostęp publiczny, budowa dróg.
