"Otyłość można uznać za niepełnosprawność"

O niepełnosprawności w rozumieniu unijnej dyrektywy o równym traktowaniu w zakresie zatrudnienia można mówić, gdy osoba otyła doświadcza "trwałego osłabienia funkcji fizycznych, umysłowych lub psychicznych", które w połączeniu z innymi przeszkodami utrudniają jej pełny udział w życiu zawodowym na równi z innymi pracownikami. Takie osoby podlegają ochronie przed dyskryminacją, niezależnie od tego, czy są otyłe ze swojej winy.

Unijny trybunał wypowiedział się na prośbę duńskiego sądu, mającego orzec w sprawie Karstena Kaltofta, opiekuna dziecięcego, który po 15 latach pracy dla gminy Billund w 2010 r. dostał wypowiedzenie. Jako powód zwolnienia gmina podała zmniejszoną liczbę dzieci wymagających opieki. Nie wyjaśniono jednak, dlaczego to właśnie on ma stracić pracę, a w dodatkowej rozmowie poruszono temat jego nadwagi.

Podczas 15 lat pracy dla gminy waga Kaltofta nie zeszła poniżej 160 kg mimo programów odchudzających, w których uczestniczył. Jego pracodawca wielokrotnie odwiedzał go w tamtym czasie i dopytywał się o efekty tych inicjatyw. Gmina twierdzi, że otyłość nie była powodem zwolnienia, ale Kaltoft poczuł się dyskryminowany i pozwał ją do sądu.

Luksemburski trybunał podkreślił, że prawo unijne nie zawiera zakazu dyskryminacji ze względu na otyłość, jednak w pewnych warunkach może być ona uznana za okoliczność utrudniającą życie zawodowe, a więc pewnego rodzaju niepełnosprawność. Pracodawca ma zaś obowiązek podjąć działaniau możliwiające wykonywanie pracy osobie niepełnosprawnej. Teraz sąd duński musi orzec, czy otyłość Kaltofta mieści się w definicji pojęcia "niepełnosprawność".

Wyrok trybunału oznacza, że pracodawcy będą mieli obowiązek spełnienia potrzeb osób otyłych uznanych za niepełnosprawne - ocenił prawnik Kaltofta. Może to oznaczać np. konieczność zapewnienia miejsc parkingowych bliżej miejsca pracy czy dostosowanie stanowiska pracy. W niektórych krajach UE orzeczenie może też utrudnić pracodawcy zwalnianie otyłych pracowników - zauważyła agencja AP.