Prezydent Andrzej Duda odznaczył Orderem Orła Białego historyka Antoniego Lenkiewicza oraz pisarza Antoniego Libin-Liberę. "Dzisiaj, na tej sali, w trakcie tej uroczystości, nastąpiło odznaczenie dwóch obywateli Rzeczypospolitej, dwóch Polaków, którzy z całą pewnością, kiedyś, kiedy będą spisywali testamenty swoje, będą mogli napisać: lecz wy, coście mnie znali, w podaniach przekażcie, żem dla ojczyzny sterał moje lata młode" - oświadczył Duda, cytując "Testament mój" Juliusza Słowackiego.
Podczas uroczystości na Zamku Królewskim prezydent Andrzej Duda podkreślił, że 3 maja w Polsce to od 1791 roku wyjątkowy dzień - rocznica uchwalenia Konstytucji 3 maja. To rocznica ratowania Rzeczypospolitej, które zostało wtedy przeprowadzone wbrew wszystkim przeciwnościom przez ludzi, którzy byli niezłomnymi patriotami, którzy pozostali przy Rzeczypospolitej do końca - bo tych przede wszystkim mam w tej chwili na myśli - którzy nigdy się nie odwrócili, nie zmienili, zawsze byli tacy sami, zawsze z tym samym niezłomnym dążeniem ku Polsce i dla Polski - mówił.
Prezydent Andrzej Duda w swoim wystąpieniu zauważył, że według literatury, to w mieszkaniu Antoniego Libery powstał Komitet Obrony Robotników, czyli "jedno z najważniejszych dzieł ku wolnej Polsce". Choć o Polsce w pełni suwerennej i niepodległej trudno było nawet myśleć - podkreślił.
Bardzo często nazywają pana perłą niepokornej inteligencji warszawskiej, tak właśnie jest - powiedział Duda, zwracając się do Libery. Jest pan w najwyższym tego słowa znaczeniu warszawską inteligencją, człowiekiem, który całą swoją pracą i życiem buduje wielkość Rzeczypospolitej w bardzo szerokim tego słowa znaczeniu - dodał.
Podkreślając zasługi Antoniego Lenkiewicza, prezydent przypomniał, że historyk rozpoczynał służbę dla ojczyzny w bardzo trudnym czasie, w latach 40. i 50. Nie godził się z tą Polską, której wtedy, jako młody człowiek, doświadczał. Kiedy chciał Polski prawdziwej, wolnej, suwerennej, niepodległej i z tą myślą właśnie, widząc “czerwone harcerstwo", widząc wypaczenie idei służby młodzieży dla ojczyzny i dla bliźniego, zaczął tworzyć harcerstwo alternatywne - Związek Skautów Polski Walczącej, za co jako 18-letni chłopak został skazany na niewyobrażalną dzisiaj karę 12 lat pozbawienia wolności przez stalinowski reżim - powiedział Duda.
Prezydent podziękował Lenkiewiczowi "za udział w spokojnym, powolnym budowaniu tej Polski odzyskanej w 1989 roku". Za “Solidarność", za KPN, za wszystko to, w czym pan spokojnie i konsekwentnie przez całe swoje dotychczasowe życie uczestniczył. Z jednej strony praca naukowa, pogłębianie wiedzy o Polsce i przekazywanie jej o jej historii, a z drugiej strony także i praca twórcza dla Polski, walki o Polskę niepodległą, suwerenną, wolną, którą dzisiaj mamy - wyliczał.
Wyróżnienie, które mnie dziś spotyka, jest dla mnie ogromnym zaszczytem - podkreślił Antoni Libera. Przyjmuję to zaszczytne odznaczenie, traktując je jako zobowiązanie do dalszych wysiłków na rzecz wzbogacenia polskiego piśmiennictwa, zwłaszcza, że żyjemy w przełomowym momencie naszej historii - podkreślił.
Jako obywatel i jako Polak dziękuję - powiedział Antoni Lenkiewicz. Jak podkreślił, ojczyzna jest wielką wartością i zobowiązaniem tych, którzy są obywatelami tej ojczyzny. Dodał, że wszystko w jego działaniach było motywowane hasłem: "Bóg i ojczyzna". Polska nasza nich żyje - dodał.
Antoni Libin-Libera - pisarz, tłumacz, reżyser teatralny, krytyk literacki i znawca twórczości Samuela Becketta, został odznaczony przez prezydenta Andrzeja Dudę Orderem Orła Białego nie tylko jako człowiek wybitnie zasłużony na polu kultury, ale również jako współpracownik Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej Komitetu Obrony Robotników w latach 70. ubiegłego wieku.
Antoni Libin-Libera urodził się 19 kwietnia 1949 roku w Warszawie. W 1972 roku ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1984 roku doktoryzował się w Polskiej Akademii Nauk. W latach 1988-93 był członkiem redakcji londyńskiego "Pulsu", a w okresie 1996-2001 kierownikiem literackim Teatru Dramatycznego w Warszawie. Jest członkiem PEN Clubu, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz amerykańskiego Samuel Beckett Society.
Przełożył na język polski wszystkie dramaty Samuela Becketta, a także znaczną część pozostałych jego pism. Pracując nad przekładami wybitnego irlandzkiego autora, Antoni Libera kontaktował się z nim i korespondował. Wielokrotnie inscenizował sztuki Becketta, angażując do tych przedsięwzięć najwybitniejszych aktorów polskiej sceny. Spod pióra Libery wyszły również przekłady dzieł Szekspira, Oscara Wilde'a, Sofoklesa i Hölderlina. Jest on również autorem tłumaczeń librett, m.in. "Króla Ubu" napisanego do muzyki Krzysztofa Pendereckiego.
Drugi odznaczony - Antoni Lenkiewicz - to historyk, prawnik, publicysta i działacz opozycji antykomunistycznej. Przyznano mu Order Orła Białego "w uznaniu znamienitych zasług dla niepodległości Rzeczypospolitej, za niezłomność w obronie praw człowieka i wolności słowa w PRL oraz zaangażowanie w sprawy publiczne i wierność suwerennej Polsce".
Antoni Lenkiewicz urodził się 25 października 1934 roku w Ostrołęce. Od 1946 roku działał w Związku Harcerstwa Polskiego, w latach 1949-52 był organizatorem i członkiem konspiracyjnego Związku Skautów Polski Walczącej w Pasłęku i Morągu. Aresztowany 16 października 1952 roku, wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Olsztynie 20 lipca 1953 roku został skazany na 12 lat więzienia. Na mocy amnestii karę złagodzono do 6 lat pozbawienia wolności. Więzienie opuścił w maju 1956 roku.
W grudniu 1956 roku, w trakcie studiów na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego, Antoni Lenkiewicz założył i prowadził "bez zezwolenia" Akademicką Drużynę Harcerską. Pod pretekstem "nadużyć gospodarczych" został aresztowany i skazany w październiku 1961 roku przez Sąd Wojewódzki na 2,5 roku pozbawienia wolności i grzywnę. Z więzienia wyszedł warunkowo w czerwcu 1963 roku.
Lenkiewicz ukończył studia prawnicze i historyczne, a w 1973 roku, jak podaje Encyklopedia Solidarności, uzyskał tytuł doktora nauk prawnych. W latach 70. był kolporterem podziemnych pism, współpracownikiem Klubu Samoobrony Społecznej we Wrocławiu; od września 1979 roku był członkiem Konfederacji Polski Niepodległej. W sierpniu 1980 roku był doradcą prawnym Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego we Wrocławiu, a od września działał w "Solidarności". 27 września 1981 roku podpisał deklarację założycielską Klubów Służby Niepodległości, został organizatorem KSN we Wrocławiu.
Lenkiewicz był Internowany pierwszego dnia stanu wojennego, spędził w ośrodkach odosobnienia we Wrocławiu, Grodkowie, Strzelcach Opolskich, Nowym Łupkowie, Załężu k. Rzeszowa i Kielcach-Piaskach ponad rok - zwolniono go 23 grudnia 1982 roku. W 1990 roku został stypendystą Instytutu Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku. W latach 1990-94 był radnym i przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Rady Miasta Wrocławia.
Antoni Lenkiewicz jest autorem kilkuset artykułów i monografii historycznych - m.in.: "Józef Piłsudski. Życie - myśli - czyny", "Kawalerowie Polski Niepodległej", "Komendanci Główni Armii Krajowej", "Naczelni Wodzowie Polski Niepodległej", "Józef Piłsudski (1867-1935)", "Generał Władysław Anders", "Kazimierz Pułaski (1745-1779)" - oraz książek komentujących wydarzenia bieżące - m.in "Polacy na przełomie XX i XXI wieku", "Typy i typki postkomunizmu".
