Radni Kalisza przywrócili historyczną nazwę Rozmarek położonym w centrum miasta terenom dawnej dzielnicy żydowskiej. Starało się o to miejscowe Towarzystwo Opieki nad Zabytkami.
Nazwa Rozmarek powstała w wyniku spolszczenia słowa "Rozenmarkt", które w języku jidysz oznaczało "targ różany" lub "targ koński". Czas powstania Rozmarku nie jest dokładnie znany, ale na podstawie pierwszego znanego planu zabudowy Kalisza z 1785 r. przypuszcza się, że w tym miejscu stały budynki, które spłonęły podczas wielkiego pożaru w 1852 r. Zostały odbudowane, ale uległy kolejnej pożodze - burzeniu i paleniu miasta przez Prusaków w podczas I wojny światowej. Po zakończeniu wojny budynków nie odbudowano. W tym miejscu powstał duży skwer, obok którego odbywał się targ nazwany Końskim Rynkiem.
W 1264 r. książę Bolesław Pobożny wydał Żydom przywilej zwany Statutem Kaliskim. Był to pierwszy dokument - wydany przez polskiego władcę 0 określający status prawny Żydów. Przewidywał on m.in., że w sprawach przeciwko nim chrześcijanin nie mógł być jedynym świadkiem, a niedostatecznie udowodnienie Żydowi winy miało być surowo karane. Kalisz był także ośrodkiem nauk talmudycznych - w mieście działali m.in. rabini Szlomo Zalman i założyciel jesziwy Israel Szapiro. Według różnych szacunków, w 1939 r. Żydzi stanowili od 30 do 50 proc. mieszkańców miasta. Dziś w Kaliszu nie ma już nawet gminy żydowskiej. Po społeczności żydowskiej w Kaliszu pozostały jedynie pamiątki. W zbiorach zgromadzonych w Domu Pamięci na cmentarzu żydowskim jest m.in. dziewiętnastowieczna Tora.
