Jak poznać czy świeżo zaślubiona para ma szansę na udany związek? Wystarczy skorzystać z równania, opracowanego przez amerykańskiego matematyka. Według profesora Jamesa Murraya, do zebrania danych wystarczy 15 minutowa rozmowa z małżonkami dotycząca takich tematów jak pieniądze, planowane dzieci czy życie seksualne.
Wartość zmiennych rośnie, gdy partnerzy wymieniają się uśmiechami i czułymi gestami. Spada, gdy przewracają oczyma, są oziębli czy ironiczni wobec siebie.
Dane trzeba podstawić do prostego równania: Funkcję nastroju, w jakim się jest, gdy nie widzi się na oczy współmałżonka należy dodać do czynnika określającego zmienność tego nastroju, gdy partner pojawi się w najbliższym otoczeniu oraz funkcję wpływu, jaki wywierają uszczypliwe uwagi współmałżonka. Wynik gotowy.
Im niższy, tym większe szanse na długi i szczęśliwy związek. Naukowiec twierdzi, że jego formuła sprawdza się w 90 procentach.
Równanie dla żony:
W(t+1) = a+r1 * w(t) + ihw[h(t)]
w – żona
h – mąż
t – czas
a – stała opisująca stan umysłu żony kiedy nie widzi męża
rl*w(t) – pokazuje jak łatwo zmienić jej stan umysłu podczas rozmowy z mężem
ihw – „funkcja wpływu” – stopień wpływu jaki wywierają uszczypliwe uwagi męża na temat żony
h(t) – „punktacja” męża podczas 15-minutowej rozmowy
w(t+1) – jak zareagowała żona na rozmowę z mężem – wyższa liczba tym większe prawdopodobieństwo rozwodu
Równanie dla męża:
H(t+1) = b +r2 * h(t) + iwh[w(t)]
b – stała opisująca stan umysłu męża kiedy nie widzi żony
r2*w(t) – pokazuje jak łatwo mężowi zmienić stan umysłu podczas rozmowy z żoną
iwh – „funkcja wpływu” - stopień wpływu jaki wywierają uszczypliwe uwagi żony na temat męża
w(t) -„punktacja” żony podczas 15-minutowej rozmowy
H(t+1) – jak zareagował mąż na rozmowę z żoną – wyższa liczba tym większe prawdopodobieństwo rozwodu.
22:45
Wartość zmiennych rośnie, gdy partnerzy wymieniają się uśmiechami i czułymi gestami. Spada, gdy przewracają oczyma, są oziębli czy ironiczni wobec siebie.
Dane trzeba podstawić do prostego równania: Funkcję nastroju, w jakim się jest, gdy nie widzi się na oczy współmałżonka należy dodać do czynnika określającego zmienność tego nastroju, gdy partner pojawi się w najbliższym otoczeniu oraz funkcję wpływu, jaki wywierają uszczypliwe uwagi współmałżonka. Wynik gotowy.
Im niższy, tym większe szanse na długi i szczęśliwy związek. Naukowiec twierdzi, że jego formuła sprawdza się w 90 procentach.
Równanie dla żony:
W(t+1) = a+r1 * w(t) + ihw[h(t)]
w – żona
h – mąż
t – czas
a – stała opisująca stan umysłu żony kiedy nie widzi męża
rl*w(t) – pokazuje jak łatwo zmienić jej stan umysłu podczas rozmowy z mężem
ihw – „funkcja wpływu” – stopień wpływu jaki wywierają uszczypliwe uwagi męża na temat żony
h(t) – „punktacja” męża podczas 15-minutowej rozmowy
w(t+1) – jak zareagowała żona na rozmowę z mężem – wyższa liczba tym większe prawdopodobieństwo rozwodu
Równanie dla męża:
H(t+1) = b +r2 * h(t) + iwh[w(t)]
b – stała opisująca stan umysłu męża kiedy nie widzi żony
r2*w(t) – pokazuje jak łatwo mężowi zmienić stan umysłu podczas rozmowy z żoną
iwh – „funkcja wpływu” - stopień wpływu jaki wywierają uszczypliwe uwagi żony na temat męża
w(t) -„punktacja” żony podczas 15-minutowej rozmowy
H(t+1) – jak zareagował mąż na rozmowę z żoną – wyższa liczba tym większe prawdopodobieństwo rozwodu.
22:45
