Zmiany w organizmie przyszłej mamy idą dalej, niż do tej pory przypuszczaliśmy - przekonują naukowcy z Uniwerystetów w Barcelonie, Madrycie i Lejdzie. Wyniki ich badań pokazują, że zmiany obejmują też mózg kobiety w ciąży. Jak pisze w najnowszym numerze czasopismo "Nature Neuroscience" efekt można porównać do porządkowania niektórych rejonów mózgu, głównie tych, które mają potem szczególne znaczenie w pierwszym okresie opieki nad noworodkiem i niemowleciem, budują szczególną więź matki z dzieckiem, pomagają w lepszym rozpoznawaniu stanów emocjonalnych potomka.
Międzynarodowy zespół naukowców pod kierunkiem Elseline Hoekzemy z Leiden University oraz Òscara Vilarroyi i Susanny Carmony z Universitat Autònoma de Barcelona przeprowadził z pomocą rezonansu magnetycznego badania obrazowe mózgu 25 młodych matek przed i po ciąży i porównał je z wynikami badań 19 młodych ojców, oraz 20 kobiet i 17 mężczyzn, którzy nie mają dzieci. Po urodzeniu dziecka zauważono u kobiet kurczenie się niektórych rejonów mózgu, którego nie obserwowano u żadnej z pozostałych badanych grup.
Zmiany pojawiły się w rejonach kory mózgowej, szczególnie istotnych dla rozumienia intencji i emocji innych, co sugeruje, że ich celem jest wzmocnienie więzi między matką i dzieckiem. Potwierdziły to kolejne eksperymenty, w których to właśnie te rejony mózgu były najbardziej aktywne, gdy matkom pokazywano zdjęcia ich dzieci. Równocześnie nie obserwowano reakcji tych rejonów mózgu, gdy matki oglądały zdjęcia obcych dzieci.
Zmniejszanie objętości rejonów mózgu, odpowiedzialnych za empatię, w celu poprawy wrażliwości na potrzeby dziecka, wydaje się na pierwszy rzut oka sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem. Autorzy pracy przekonują jednak, że prawdopodobnie dochodzi tam do swoistego porządkowania neuronów, które sprawia, że rejony te działają bardziej wydajnie. Podobne efekty wcześniej obserwowano w mózgu dorastających nastolatków.
Badania nie wykazały, by u kobiet po urodzeniu dziecka pojawiały się kłopoty z pamięcią, czy obniżały się zdolności poznawcze, zmiany w mózgu wyraźnie więc zwiększają ich możliwości, dodatkowo wyostrzają ich zdolność do bliskich relacji z dzieckiem, rozumienia jego potrzeb i emocji.
Zdaniem Hoekzemy, do zmian w obrębie mózgu dochodzi prawdopodobnie pod wpływem towarzyszących ciąży wahań poziomu hormonów. To tłumaczyłoby, dlaczego takich zmian nie obserwuje się u młodych ojców. Na razie nie wiadomo, jak długo te zmiany się utrzymują, autorzy pracy obserwowali je jeszcze po dwóch latach od urodzenia dziecka. Być może zostają już na zawsze.
