Nie żyje Danuta Szaflarska. Wybitna polska aktorka teatralna i filmowa zmarła w wieku 102 lat. Informację o śmierci artystki podał na swojej stronie internetowej warszawski Teatr Rozmaitości.

Danuta Szaflarska urodziła się 6 lutego 1915 we wsi Kosarzyska. Chciała studiować medycynę, potem handel. Ostatecznie, za namową kolegów, zdecydowała się na aktorstwo. Zdała do Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej - szkoły założonej w Warszawie z inicjatywy Aleksandra Zelwerowicza i Leona Schillera. 

FRAGMENT FILMU "PORA UMIERAĆ" Z DANUTĄ SZAFLARSKĄ:



Wielka gwiazda teatru i kina. "Każda jej rola błyszczy jak kryształ"

Podczas powstania warszawskiego była łączniczką. Po wojnie, przez rok, występowała w Starym Teatrze w Krakowie (1945-1946), a następnie w Łodzi - w Teatrze Kameralnym. W 1949 r., po likwidacji Kameralnego, przeniosła się do Warszawy. Do 1957 r. występowała w Teatrze Współczesnym, potem w Narodowym (1954-1966). Od 1966 r. do przejścia na emeryturę w roku 1985 pracowała w Teatrze Dramatycznym. Potem gościnnie występowała na scenach niemal wszystkich warszawskich teatrów. Łącznie miała na koncie około setki ról teatralnych, m.in. w spektaklach w reżyserii Erwina Axera, jak "Niemcy" (1949), "Kordian" (1956), "Miłość na Krymie" (1994). W ostatnich latach zagrała m.in. w spektaklach "Tango" w reż. Macieja Englerta (2000), "Bambini di Praga" w reż. Agnieszki Glińskiej (2001), "Daily Soup" w reż. Małgorzaty Bogajewskiej (2007), "Wasza Ekscelencja" (2006) i "Odejścia" (2008) w reż. Izabeli Cywińskiej.

Każda jej rola błyszczy jak kryształ. Praca z nią należy do największych przyjemności - mówił o Szaflarskiej reżyser Erwin Axer.

Od 2010 roku aktorka była związana z Teatrem Rozmaitości Warszawa, gdzie zagrała w spektaklach Grzegorza Jarzyny: Uroczystość (2001), Między nami dobrze jest (2009) i Druga kobieta (2014). Danuta Szaflarska zagrała także w filmie Grzegorza Jarzyny "Między nami dobrze jest" (2014), opartym na sztuce Doroty Masłowskiej.

Danuta Szaflarska była również znakomitą aktorką filmową. Wielką popularność po wojnie przyniosły jej role w filmach Leonarda Buczkowskiego: "Zakazanych piosenkach", pierwszym polskim filmie powojennym (1946), oraz "Skarbie" (1948). 

Inne ważne filmy w jej karierze to m.in. "Ludzie z pociągu" Kazimierza Kutza (1961), "Wsteczny bieg" Laco Adamika (1978), "Dolina Issy" Tadeusza Konwickiego (1982), "Korczak" Andrzeja Wajdy (1990), "Pożegnanie z Marią" Filipa Zylbera (1993), "Diabły, Diabły" (1992) oraz "Pora umierać" (2007) Doroty Kędzierzawskiej, "Żółty szalik" Janusza Morgensterna (2000), "Jeszcze nie wieczór" Jacka Bławuta (2008), "Ile waży Koń Trojański" Juliusza Machulskiego (2008), "Janosik. Prawdziwa historia" Agnieszki Holland i Katarzyny Adamik (2009) oraz "Mama i inne cudaki z mojej rodziny" (2015) w reż. Ibolya Fekete. 

(mal)