Ochrona przedemerytalna nie jest absolutna. Pracodawca może zmienić warunki pracy lub płacy pracownika w wieku przedemerytalnym, ale tylko w ściśle określonych sytuacjach. Kiedy jest to możliwe i jakie warunki muszą zostać spełnione? Wyjaśniamy najważniejsze zasady wynikające z Kodeksu pracy.
Pracownicy w wieku przedemerytalnym objęci są szczególną ochroną przed zwolnieniem. Jednak nawet w tym okresie pracodawca może wręczyć tzw. wypowiedzenie zmieniające.
Zgodnie z art. 39 Kodeksu pracy, pracownikom, którym do osiągnięcia wieku emerytalnego brakuje nie więcej niż 4 lata, nie można wypowiedzieć umowy o pracę. Ochrona ta dotyczy kobiet od 56. roku życia i mężczyzn od 61. roku życia. Celem przepisów jest zapewnienie stabilności zatrudnienia osobom zbliżającym się do emerytury.
Mimo obowiązującej ochrony, Kodeks pracy przewiduje wyjątki. Pracodawca może wręczyć wypowiedzenie zmieniające, czyli zaproponować nowe warunki pracy lub płacy. Jeśli pracownik nie zaakceptuje tych warunków, umowa o pracę rozwiązuje się z upływem okresu wypowiedzenia.
Wypowiedzenie zmieniające jest możliwe tylko w określonych przypadkach, m.in. gdy:
- wprowadzane są nowe zasady wynagradzania dotyczące wszystkich pracowników lub danej grupy,
- pracownik utracił zdolność do wykonywania dotychczasowej pracy (potwierdzone orzeczeniem lekarskim),
- pracownik utracił uprawnienia niezbędne do wykonywania pracy.
Wypowiedzenie zmieniające musi być przedstawione na piśmie. Pracodawca powinien poinformować pracownika, że brak odmowy do połowy okresu wypowiedzenia oznacza akceptację nowych warunków. Jeśli pracownik nie zgodzi się na zmiany, umowa rozwiązuje się po upływie okresu wypowiedzenia.
W okresie ochronnym pracodawca może powierzyć pracownikowi inną pracę na maksymalnie 3 miesiące w roku kalendarzowym, bez konieczności wypowiedzenia zmieniającego. Warunkiem jest, by nowe obowiązki odpowiadały kwalifikacjom pracownika i nie wiązały się z obniżeniem wynagrodzenia.