​Senat wniósł w środę poprawki do ustawy o Krajowej Sieci Onkologicznej. Dotyczą one m.in. zmian w definicji diagnostyki onkologicznej i leczenia onkologicznego.

Pracowaliśmy nad tym projektem, ale mamy świadomość, że ma on wiele wad. Jednak próbowaliśmy go w jakiś sposób poprawić - zauważyła senator Beata Małecka-Libera podczas środowej debaty w Senacie.

Wiceminister zdrowia Waldemar Kraska wskazał, że priorytetem projektowanej ustawy jest, aby każdemu pacjentowi, niezależnie od miejsca zamieszkania, zapewnić opiekę onkologiczną opartą na jednakowych standardach diagnostyczno-terapeutycznych. Pozwolą na to jednolite tzw. ścieżki pacjenta i elastyczna odpowiedź systemu na jego potrzeby - stwierdził Kraska.

Przyjęto wszystkie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu o charakterze redakcyjnym i poprawki merytoryczne.

Poprawki merytoryczne dotyczą m.in. modyfikacji definicji diagnostyki onkologicznej i leczenia onkologicznego tak, aby obejmowały leczenie wszystkich rodzajów nowotworów, a nie tylko złośliwych lub miejscowo złośliwych, a także aby odnosiły się do przypadków, kiedy każdy lekarz zgłosił podejrzenie nowotworu.

Kolejna poprawka wprowadza do opieki onkologicznej również opiekę paliatywną. Wprowadzono również zapis mówiący, że opieka onkologiczna obejmuje diagnostykę onkologiczną, leczenie onkologiczne i monitorowanie. Senat zmodyfikował też pojęcie specjalistycznego ośrodka leczenia onkologicznego (SOLO) tak, aby był on podmiotem wykonującym działalność leczniczą bez ograniczenia jego rodzaju do stacjonarnego i całodobowego świadczenia zdrowotnego szpitalnego. Zniósł również wymóg, zgodnie z którym SOLO poziomu trzeciego sprawuje nadzór nad realizacją planu leczenia onkologicznego przez SOLO poziomu pierwszego.

Krajowa Sieć Onkologiczna (KSO) ma zapewnić całościową opiekę onkologiczną w kraju, a poszczególne etapy leczenia mają przebiegać według ściśle określonych standardów. Ustawa zakłada, że każdy pacjent - niezależnie od miejsca zamieszkania - otrzyma opiekę onkologiczną opartą na jednakowych standardach diagnostyczno-terapeutycznych.

Realizacja etapów leczenia ma przebiegać przy współpracy specjalistów z różnych dziedzin medycyny. Podmioty w Krajowej Sieci Onkologicznej będą miały obowiązek wyznaczania koordynatora dla każdego pacjenta. Powstanie krajowa infolinia onkologiczna informująca o organizacji opieki onkologicznej w ramach KSO, w tym o możliwości uzyskania świadczeń opieki zdrowotnej.

Wprowadzony zostanie też obowiązek systematycznej oceny satysfakcji pacjenta. Dzięki temu będzie można wprowadzać korekty do systemu opieki onkologicznej, aby odpowiadał on oczekiwaniom pacjentów. Strukturę KSO utworzą specjalistyczne ośrodki leczenia onkologicznego (tzw. SOLO) I, II i III poziomu zabezpieczenia opieki onkologicznej KSO wraz z centrami kompetencji, ośrodkami satelitarnymi i ośrodkami kooperacyjnymi.

Najbardziej skomplikowane świadczenia medyczne będą udzielane na poziomie wysokospecjalistycznym, złożone świadczenia medyczne na poziomie specjalistycznym, a najprostsze na poziomie podstawowym. Kwalifikacja na poszczególne poziomy oparta będzie na kryteriach biorących pod uwagę m.in. liczbę i kwalifikacje personelu medycznego i możliwości diagnostyczno-terapeutyczne.

Podmioty lecznicze, które nie znajdą się w KSO, nie będą mogły zajmować się opieką onkologiczną w ramach umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia o udzielanie świadczeń finansowanych z publicznych pieniędzy. Rozwiązanie nie obejmie jednak diagnostyki lub leczenia nowotworów krwi, świadczeń udzielanych osobom poniżej 18 lat i udzielania świadczeń w ramach przyjęcia w trybie nagłym.

Zgodnie z danymi MZ w 2019 r. zanotowano 171,2 tys. zachorowań na nowotwory złośliwe (85 559 u mężczyzn i 85 659 u kobiet), a w 2020 r. oszacowano ją na 182,5 tys. (91,3 tys. mężczyzn i 91,3 tys. kobiet). Według prognozy Krajowego Rejestru Nowotworów w kolejnych latach liczba ta się zwiększy.