Praca konserwatorskie nad renowacją ołtarza Wita Stwosza w Kościele Mariackim w Krakowie dobiegają końca. Podczas przedsięwzięcia dokonano nie lada odkrycia. Naukowcy znaleźli na jednej z figur prawdopodobną datę jej wykonania - rok 1486. "Dużo się dowiedzieliśmy, ale i powróciliśmy do kolorystyki dzieła z początków jego istnienia" - przyznał Dariusz Raś, proboszcz Bazyliki Mariackiej. Obecnie trwa ustawianie wszystkich elementów ołtarza w świątyni. Prace powinny zakończyć się na początku przyszłego roku.
Ołtarz Wita Stwosza jest jednym z największych dzieł sztuki. To drewniana konstrukcja, którą wykonano z trzech rodzajów drewna: lipowego, dębowego i modrzewiowego. Mierzy 11 na 13 metrów. Największe figury mają prawie 3 metry wysokości.
Prace konserwatorskie nad ołtarzem rozpoczęły się w 2015 roku. Naukowcy podczas przedsięwzięcia korzystali z najnowszej technologii, m.in. prześwietlali figury, używali też mikroskopu elektronowego, jak również technologii 3D.
Dużo się dowiedzieliśmy, ale powróciliśmy do kolorystyki dzieła z początków jego istnienia. Większość prac była wykonywana tu na miejscu w bazylice. Ten ołtarz niejako wychował się w tym miejscu. Chodziło o temperaturę, wilgotność powietrza czy naświetlenie, to naturalne środowisko dla dzieła - powiedział Dariusz Raś, proboszcz Bazyliki Mariackiej.
Najtrudniejsza była delikatność tej struktury drewnianej, o kruchości materiału pisano już od dawna. Mam nadzieję, że wszyscy oglądający ołtarz po konserwacji ocenią tę zmianę jako korzystną - dodał.
Podczas prac konserwatorskich dokonano także niezwykłego odkrycia. Na jednej z figur udało się odczytać datę - 1486 rok, która może być prawdopodobnym rokiem jej wykonania.
Może to także oznaczać, że sam ołtarz poświęcono trzy lata wcześniej, niż wynika to z dokumentów.
W tej chwili wszystkie figury wracają na swoje miejsce, to skomplikowana struktura - powiedział proboszcz bazylika Mariackiej Dariusz Raś
Prace konserwatorskie powinny zakończyć się na początku lutego przyszłego roku.
Ołtarz autorstwa Wita Stwosza powstał w latach 1477-1489. Dzieło kilkakrotnie w swej historii podlegało pracom konserwatorskim i restauratorskim.
Ołtarz szczególnie ucierpiał w czasie II wojny światowej. Niemcy rozpiłowali jego konstrukcję i wywieźli go do Berlina. Elementy przechowywane w złych warunkach szybko zaczęły niszczeć. Ołtarz jednak odnaleziono zaraz po wojnie w 1946 roku i pociągiem przewieziono do Krakowa.
