Na Węgrzech zbezczeszczono grób Janosa Kadara, sekretarza Węgierskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej. Nieznani sprawcy odsunęli marmurową płytę i zabrali szczątki komunistycznego przywódcy. Na grobowcu pojawił się napis: "Zdrajca i morderca nie będzie spoczywał z poświęconej ziemi".
Janos Kadar wstąpił do partii komunistycznej w 1931 roku. W 1946 został zastępcą sekretarza generalnego, a w latach 1948-1950 był ministrem spraw wewnętrznych.
Podczas powstania węgierskiego w 1956 był wicepremierem i ministrem w rządzie, którym kierował premier Imre Nagy oraz przewodniczącym nowej partii, utworzonej w miejsce rozwiązanej Węgierskiej Partii Pracujących. 1 listopada stał się przeciwnikiem polityki Nagya - po tajemniczej rozmowie z Ferencem Munnichem, przybyłym na Węgry ambasadorem węgierskim w ZSRR, który prawdopodobnie poinformował go, że albo stanie na czele nowego rządu albo zastąpi go przebywający wówczas w stolicy ZSRR Matyas Rakosi, zgodził się polecieć do Moskwy. Po interwencji zbrojnej Armii Radzieckiej został premierem utworzonego w Szolnok "Rewolucyjnego Rządu Robotniczo-Chłopskiego". 7 listopada 1956 roku przybył wraz z rządem do Budapesztu i przejął władzę.
Początkowo jego rządy charakteryzowały ostre represje wobec uczestników powstania, stopniowo jednak liberalizował swoją politykę, zwłaszcza w zakresie gospodarki - później także w sferze politycznej. Polityka ta, określana potocznie jako "gulaszowy socjalizm", podniosła na stosunkowo wysoki poziom standard życia i przyniosła mu spory autorytet i popularność wśród Węgrów. Kadar, jako umiarkowany przywódca komunistyczny jest wciąż oceniany niejednoznacznie.
