Zmarł Maciej Szumowski, jeden z najwybitniejszych polskich dziennikarzy, symbol niezależności. W latach 1980-81 kierował „Gazetą Krakowską”, która w tamtym burzliwym okresie była dziennikiem w pełni niezależnym, wolnym od ingerencji partii komunistycznej.
Szumowski zajmował się także reportażem telewizyjnym - jego najważniejsze dokumenty to „Polska zza siódmej miedzy”, „Wiosna Solidarności”, „Dokument dla Syna”, „Ksiądz Kazimierz Jancarz”.
Był dwukrotnym laureatem najwyższej dziennikarskiej nagrody im. B. Prusa przyznawanej przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich. W 1971 roku otrzymał ją za cykl reportaży telewizyjnych "Polska zza siódmej miedzy", w 1981 roku - za redagowanie "Gazety Krakowskiej".
Po wprowadzeniu stanu wojennego został zwolniony ze stanowiska redaktora naczelnego "Gazety Krakowskiej", w latach 1982-1989 był objęty zakazem uprawiania zawodu dziennikarskiego. Pracował wtedy jako stróż nocny i palacz, współpracował z mediami tzw. drugiego obiegu. W 1989 roku kierował w Krakowie zwycięską akcją propagandową "Solidarności" przed wyborami do tzw. Sejmu kontraktowego.
W roku 1990 Szumowski był współzałożycielem i felietonistą "Czasu Krakowskiego", następnie zajmował się produkcją telewizyjną. Nakręcił m.in. "Polski poślizg kontrolowany", nagrodzony potem nagrodą Pryzmat przez Leszka Balcerowicza za umiejętne przybliżanie telewidzom reformy gospodarczej.
Macieja Szumowskiego wspomina były szef Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich Stefan Bratkowski.
Miał 65 lat. Kilka tygodni temu zmarła jego żona - dziennikarka i pisarka Dorota Terakowska.
15:30
