Broniarz: Niech Giertych pójdzie do premiera, potem do nauczycieli

Szef Związku Nauczycielstwa Polskiego, przed dzisiejszym spotkaniem nauczycieli z ministrem edukacji Romanem Giertychem mówi, że rozmowa z ministrem edukacji będzie o tyle konstruktywna, o ile przed tą rozmową pan Roman Giertych pójdzie do pana premiera i zapyta o stanowisko rządu.

Bo jeżeli po raz kolejny mamy spotykać się z festiwalem propozycji, deklaracji, obietnic szefa LPR, który pokazuje, że prawie serce na dłoni ma dla nauczycieli, ale jest jeszcze premier, z którym on się musi liczyć, to niech najpierw pójdzie do premiera, porozmawia z premierem, a dopiero potem pójdzie do nauczycieli - podkreśla Broniarz.

Broniarz mówi, że nauczyciele domagają się 20-procentowej podwyżki płac od stycznia 2008 roku, rozłożonej na 2 lata. Dodaje, że być może te procenty mogą szokować, ale kwota bazowa, od której liczymy te 20 procent jest na skandalicznym poziomie i tutaj pan premier jest zgodny z nami – tak nie może zarabiać nauczyciel.

Szef NZN nie zgadza się z szacunkowymi danymi ministra edukacji, według którego we wczorajszym strajku nauczycieli udział wzięło około 23 procent nauczycieli. Zdaniem ZNP, (…) strajk był na poziomie 40-45 procent - twierdzi Broniarz.

Kamil Durczok: Związek Nauczycielstwa Polskiego nie jest zdolny do ogólnopolskiej akcji. Strajkuje może 23 procent różnych placówek – powiedział minister edukacji Roman Giertych. Co w tej sytuacji na liczby odpowiada szef ZNP?

Sławomir Broniarz: Nawet jeśli byśmy przyjęli, że wielkości podawane przez ministra Giertycha są prawdziwe, choć naszym zdaniem nie oddają rzeczywistego obrazu strajku, to przypomnę, że jeżeli miałoby strajkować 23 procent, to strajkowało ponad 150 tys. nauczycieli, tj. około 10 tysięcy szkół i placówek oświatowych.

Kamil Durczok: A ile – pańskim zdaniem - rzeczywiście strajkowało?

Sławomir Broniarz: Zdaniem ZNP, biorąc pod uwagę, że liczymy urzędy dyrektora, bo z nimi wchodziliśmy w spór zbiorowy, ten strajk był na poziomie 40-45 procent.

Kamil Durczok: Nawet, jeśli przyjąć, że prawdziwe są pańskie diagnozy, a nie ministra Giertycha, to jak pan sądzi – dlaczego co drugi nauczyciel nie strajkował?

Sławomir Broniarz: Z wielu powodów – zwykłego, ludzkiego strachu – strachu, który powoduje, że nauczyciele w okolicach Opoczna od stycznia nie dostali podwyżek płac, mimo że w całym kraju był obowiązek wypłacenia tych podwyżek. Nie dostali podwyżek, a tym samym nie dostali wyrównań. Siedzą i nic nie mówią, bo boją się o pracę. Wiceminister edukacji wysyłał listy do szkół noszących imię Jana Pawła II, apelując o to, aby nauczyciele, pracownicy tych szkół powstrzymali się od strajku. Także dlatego, że wiceminister Kłosowski jeździł po kraju i apelował, aby od strajku odstąpiono – tego rodzaju działań było sporo, plus, to co wynika z pewnej inercji, pewnego przekonania, że najlepiej niech to załatwi Warszawa, a my będziemy siedzieli cicho.

Kamil Durczok: Tej odwagi nie brakowało żeby, jak twierdzi opolski kurator oświaty, zastraszać rodziców i mówić im, aby zostawili dzieci w domach, bo będzie strajk.

Sławomir Broniarz: Panu kuratorowi opolskiemu polecam lekturę ustawy o systemie oświaty, bo dobrze, aby na tym urzędzie znał ramy prawne, w których funkcjonuje. Zwracam uwagę na to, że wszelkie sondaże robione od kilku tygodni, pokazywały wyraźnie, że rodzice są po stronie nauczycieli. Tym bardziej, że ten strajk był wcześniej zapowiadany i apelowaliśmy do rodziców. Śląskie porozumienie rodziców, ogólnopolska organizacja skupiająca rodziców wysłała apel do prezydenta, premiera, także ZNP, w którym solidaryzuje się z naszym protestem – to była dla nas fantastyczna rekomendacja.

Kamil Durczok: Nie będzie podwyżek w tym roku, a już na pewno nie będzie ich pod presją strajku – powiedział wczoraj premier. O co właściwie państwo walczą w tej sytuacji?

Sławomir Broniarz: Po pierwsze – sprostowanie. ZNP, poza grupą nauczycieli najgorzej zarabiających, a więc tych po SN-ie, tych, którzy są nauczycielami praktycznej nauki zawodu, bez których nie istnieje szkolnictwo zawodowe, dla których o podwyżkę płac ubiegamy się od 2007 roku, mówi wyraźnie: Domagamy się znaczącego, skokowego wzrostu wynagrodzeń od 1 stycznia 2008 roku.

Kamil Durczok: Pan premier nie wiedział, że nie chcecie podwyżek w tym roku?

Sławomir Broniarz: Na spotkaniu z premierem to także było wyartykułowane – to spotkało się z dosyć sympatyczną dla nas reakcja pana premiera, który stwierdził, że postulaty ZNP są wyważone, zracjonalizowane i nie stanowią skoku na kasę.

Kamil Durczok: Ale pan mówi o skokowym wzroście. Czy to jest 20 procent wzrostu wynagrodzenia plus inflacja?

Sławomir Broniarz: Mówimy o tym na podstawie zapisów ustawy Karta Nauczyciela, nie wchodząc w szczegóły. Chcę zwrócić uwagę na to, że jeżeli stażysta osiągnie 100 procent kwoty bazowej – dzisiaj ma 82 procent – czyli ten 20-procentowy wzrost dla stażysty będzie skutkował także wzrostem wynagrodzeń dla pozostałych grup nauczycieli.

Kamil Durczok: Pan mówi 20 procent, rząd mówi 5 procent plus inflacja. To może od razu trzeba się spotkać po drodze z 12,5 procenta podwyżki plus inflacja?

Sławomir Broniarz: Zdajemy sobie sprawę z tego, że dla populacji 600 tys. nauczycieli to istotnie może stanowić pewien znaczący wyłom w budżecie państwa. Ale, po pierwsze, rozkładamy to na 2 lata, czyli mówimy styczeń 2008 – styczeń 2009 roku. Po drugie zwracamy uwagę na to, że być może to procenty mogą szokować, ale kwota bazowa, od której liczymy te 20 procent jest na skandalicznym poziomie i tutaj pan premier jest zgodny z nami – tak nie może zarabiać nauczyciel. Ale z drugiej strony, jak słyszę, że w roku przyszłym mamy 19 miliardów złotych zapłacić tytułem wypełnienia luki w ZUS z powodu obniżenia składki rentowej – to będzie dotyczyło 11 milionów ludzi – jeżeli widzimy, że idą pieniądze na Afganistan, na Irak, na zdecydowanie mniej przydatne przedsięwzięcia tego rządu…

Kamil Durczok: Pan to wszystko słyszy i rozumiem, co pan sobie myśli, co myślą sobie nauczyciele. Czy w takim razie jest pan w stanie zrozumieć argument strony rządowej, że rozmowy pod presją strajku z kolejnymi grupami zawodowymi to tak naprawdę oznacza, że ustawy, reformy, plany, które rząd sobie założył – tych planów nigdy nie będzie?

Sławomir Broniarz: Ale – po pierwsze – do tego strajku wcale nie musiało dojść. 17 marca 12 tys. nauczycieli przyszło do Warszawy w sposób niesłychanie spokojny, pokojowy pokazać swoje niezadowolenie. Gdyby Roman Giertych wyszedł do manifestujących, zamiast wysyłać 500 uzbrojonych policjantów…

Kamil Durczok: Tak, to pan powiedział Romanowi Giertychowi na spotkaniu, Roman Giertych usłyszał akurat o tych 500 policjantach. Ale wczoraj było spotkanie nie z Romanem Giertychem, tylko z wicepremierem Gosiewskim. Jestem ciekaw, czy pan zatęsknił za wicepremierem Giertychem na tym spotkaniu.

Sławomir Broniarz: Nie, to spotkanie z wicepremierem Gosiewskim poświęcone było emeryturom pomostowym.

Kamil Durczok: Ale to nienormalne, że się rozmawia z wicepremierem, a nie z ministrem edukacji.

Sławomir Broniarz: Ale my mówimy wyraźnie – rozmowa z panem ministrem edukacji będzie o tyle konstruktywna, o ile przed tą rozmową pan Roman Giertych pójdzie do pana premiera i zapyta o stanowisko rządu. Bo jeżeli po raz kolejny mamy spotykać się z festiwalem propozycji, deklaracji, obietnic szefa LPR, który pokazuje, że prawie serce na dłoni ma dla nauczycieli, ale jest jeszcze premier, z którym on się musi liczyć, to niech najpierw pójdzie do premiera, porozmawia z premierem, a dopiero potem pójdzie do nauczycieli.

Kamil Durczok: Dzisiaj spotkanie z Romanem Giertychem?

Sławomir Broniarz: Dziś o godz. 11.

Kamil Durczok: I co pan powie na tym spotkaniu?

Sławomir Broniarz: To samo, co mówię od paru dni.

Kamil Durczok: „Pieniądze na stół.”

Sławomir Broniarz: Że jeżeli to spotkanie ma być konstruktywne, to musi to być decyzja rządu i to decyzja, która będzie w dużej mierze wychodziła naprzeciw naszym oczekiwaniom.

Kamil Durczok: Dziękuję bardzo.