Fotopułapka zamontowana w Tatrzańskim Parku Narodowym zarejestrowała 28 sierpnia obecność jenota – inwazyjnego drapieżnika, którego pojawienie się budzi niepokój wśród przyrodników. To już kolejny sygnał, że nawet najdziksze zakątki Polski nie są wolne od obcych gatunków, które mogą zaburzyć delikatną równowagę górskiej fauny.
Tatrzański Park Narodowy to miejsce wyjątkowe - dom dla unikalnych gatunków zwierząt i roślin, objęte ścisłą ochroną. Dlatego każda nowa obserwacja inwazyjnych gatunków traktowana jest tu z najwyższą uwagą. 28 sierpnia tego roku jedna z fotopułapek zamontowanych na terenie parku uwieczniła jenota. To nie pierwsza taka sytuacja - poprzednie pojawienie się tego zwierzęcia odnotowano dwa lata temu. Do tej pory jednak jenoty traktowano jako gości migracyjnych, którzy nie osiedlają się na stałe w Tatrach. Czy zmiany klimatu sprawią, że sytuacja ulegnie zmianie?
Jenot (Nyctereutes procyonoides) to drapieżnik z rodziny psowatych, pochodzący z Dalekiego Wschodu - zamieszkuje naturalnie Chiny, Japonię, Koreę i Syberię. Do Europy został sprowadzony w latach 30. XX wieku, głównie na tereny ówczesnego ZSRR. Szybko rozprzestrzenił się na zachód, opanowując także polskie lasy, tereny podmokłe oraz okolice zbiorników wodnych. Dziś jenot jest już stałym elementem polskiej fauny, choć wciąż traktowany jest jako gatunek obcy i inwazyjny.
Na pierwszy rzut oka jenot może wydawać się sympatyczny - przypomina szopa pracza, ma gęste futro i charakterystyczną "maskę" na pysku. Jednak w rzeczywistości stanowi poważny problem dla rodzimej przyrody. Jenot konkuruje z rodzimymi drapieżnikami o pokarm i siedliska, zagraża populacjom drobnych ssaków, płazów oraz ptaków, zwłaszcza tych gniazdujących na ziemi. W Tatrach szczególnie niebezpieczny jest dla zagrożonych kuraków - cietrzewia, głuszca i jarząbka.
Jenot to zwierzę wszystkożerne i bardzo elastyczne w wyborze pokarmu - zjada owady, małe ssaki, ptaki, jaja, owoce, a nawet padlinę. Jest aktywny głównie nocą, a zimą potrafi zapadać w lekki stan hibernacji. Z tego powodu często wymyka się obserwacjom, co utrudnia monitorowanie jego liczebności i wpływu na środowisko.
Szacuje się, że w Polsce żyje obecnie od kilkudziesięciu do nawet ponad 100 tysięcy jenotów. Najliczniej występują na północy i wschodzie kraju, gdzie już stały się gatunkiem pospolitym. Monitorowanie ich populacji jest trudne, ponieważ jenoty prowadzą skryty tryb życia i unikają kontaktu z człowiekiem.
Zazwyczaj jenot nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla ludzi - to zwierzę płochliwe, które unika kontaktu z człowiekiem. Jednak z punktu widzenia zdrowia publicznego i ochrony przyrody jenot może być niebezpieczny. Jest potencjalnym nosicielem groźnych chorób, takich jak wścieklizna, bąblowica czy włośnica, które mogą przenosić się także na zwierzęta domowe i gospodarskie.