Archeolodzy natrafili na wyjątkowe znaleziska podczas prac przy budowie drogi ekspresowej S17. Wśród odkrytych obiektów są między innymi ziemianki, półziemianki, chaty, skorupy, monety czy austriackie okopy. O sensacyjnym odkryciu poinformował Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków.
Archeolodzy natrafili na wyjątkowe znaleziska podczas prac przy budowie drogi ekspresowej S17.
Jak poinformował w mediach społecznościowych Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków, na stanowisku archeologicznym zlokalizowanym na trasie budowy S17 przebadano już 787 obiektów o różnorodnym przeznaczeniu.
Wśród nich znalazły się ziemianki, półziemianki, chaty, liczne jamy gospodarcze oraz ślady dawnych konstrukcji naziemnych.
Archeolodzy natrafili także na austriackie okopy z okresu I wojny światowej oraz pozostałości zasieków z drutu kolczastego.
W trakcie badań pozyskano ponad 2000 fragmentów ceramiki naczyniowej, blisko 1000 ułamków kości zwierzęcych, kilkanaście narzędzi krzemiennych i około 100 przedmiotów metalowych.
Najstarsze odkrycia pochodzą z epoki neolitu (IV tysiąclecie p.n.e.). Kolejne znaleziska to fragmenty ceramiki z epoki brązu, w tym z kultur mierzanowickiej, trzcinieckiej i łużyckiej.
Odkryto również grocik do strzały odlany z brązu. Z okresu rzymskiego (I-III w. n.e.) pochodzą obiekty mieszkalne powiązane z kulturą przeworską. Wczesne średniowiecze (VII-XIII w.) reprezentują domostwa z paleniskami i liczne jamy gospodarcze.
Znaleziono także gliniany garnek oraz przedmioty metalowe, takie jak enkolpion i ozdobna aplikacja z brązu.
Z okresu od XIII do XV wieku pochodzą m.in. pierścień z brązu oraz ołowiany odważnik do wagi. Znaleziska z czasów staropolskich (XVI-XVIII w.) to m.in. enkolpion, kluczyk do szkatułki oraz przybór kosmetyczny z brązu. Najmłodsze artefakty to moneta z 1812 roku i kamienne piwniczki z przełomu XIX i XX wieku.
"Zaprezentowane znaleziska ewidentnie wskazują na długotrwałe i ciągłe osadnictwo na tym stanowisku. Jego początek można określić na środkowy okres epoki neolitu, z mniejszą intensywnością w epoce brązu i początkach epoki żelaza, ale z wyraźnie wzrastającą jego intensywnością od okresu rzymskiego przez bardzo wczesne średniowiecze, klasyczny okres wczesnego średniowiecza i średniowiecza oraz kontynuacją w okresie staropolskim, aż po okres nowożytny" - podkreślają archeolodzy.
Obecnie wszystkie znaleziska są szczegółowo analizowane i opracowywane.
Ostateczne wyniki badań mogą ulec korekcie, jednak już teraz wiadomo, że stanowisko ma ogromną wartość naukową, a prowadzone badania były w pełni uzasadnione.