Oglądanie meczu ulubionej drużyny wywołuje u zagorzałych kibiców intensywne reakcje w mózgu - wynika z najnowszych badań. Naukowcy sugerują, że podobne mechanizmy mogą odpowiadać za fanatyzm nie tylko w sporcie, ale także w polityce czy religii.
- Oglądanie meczów ulubionej drużyny aktywuje w mózgu kibiców silne reakcje emocjonalne.
- Badanie z użyciem rezonansu magnetycznego (fMRI) wykazało wzmożoną aktywność układu nagrody i osłabienie kontroli poznawczej podczas kluczowych momentów meczu.
- Najsilniejsze reakcje występują u najbardziej fanatycznych kibiców.
- Mechanizmy te mogą mieć znaczenie nie tylko w sporcie, ale także w innych obszarach życia społecznego, takich jak polityka czy religia.
- Więcej ciekawych informacji z Polski i świata znajdziesz na RMF24.pl.
Piłka nożna od lat fascynuje miliony ludzi na całym świecie, a emocje towarzyszące kibicom podczas meczów bywają niezwykle silne. Naukowcy przyjrzeli się, co dzieje się w mózgu zagorzałych fanów, gdy ich drużyna walczy na boisku. W badaniu wykorzystano funkcjonalny rezonans magnetyczny (fMRI), aby zbadać reakcje 60 mężczyzn kibicujących dwóm rywalizującym zespołom. Wyniki badań opublikowano na łamach pisma "Radiology".
Podczas eksperymentu uczestnicy oglądali fragmenty meczów, w których ich drużyna zdobywała gola, traciła bramkę lub rywalizowała z neutralnym zespołem. Wyniki pokazały, że najbardziej emocjonujące momenty - takie jak zdobycie gola przeciwko głównemu rywalowi - wywoływały silną aktywację układu nagrody w mózgu.
Badacze zauważyli, że w chwilach porażki ulubionej drużyny dochodziło do osłabienia sygnałów kontrolnych w mózgu, co może tłumaczyć nagłe wybuchy emocji, a nawet agresji u niektórych kibiców. Efekt ten był szczególnie widoczny u osób, które wykazywały najwyższy poziom przywiązania do swojej drużyny.
Zjawisko to, określane jako paradoksalne tłumienie, polega na próbie stłumienia emocji, co często prowadzi do odwrotnego skutku - jeszcze silniejszego ich przeżywania. Naukowcy podkreślają, że podobne mechanizmy mogą działać także w innych sytuacjach społecznych, takich jak konflikty polityczne czy religijne.
Autorzy badania zwracają uwagę, że podatność na fanatyczne zachowania kształtuje się już we wczesnym dzieciństwie. Jakość opieki, ekspozycja na stres i rozwój społeczny mają kluczowe znaczenie dla równowagi między systemami wartościowania i kontroli w mózgu. Odpowiednia troska o rozwój dzieci może więc być skuteczną strategią zapobiegania fanatyzmowi w dorosłym życiu.
Odkrycia naukowców mogą mieć istotne znaczenie dla zarządzania tłumem podczas wydarzeń sportowych oraz innych zgromadzeń o wysokim ładunku emocjonalnym. Zrozumienie mechanizmów odpowiedzialnych za fanatyzm może pomóc w opracowaniu skutecznych strategii prewencyjnych i komunikacyjnych.