Filmowy dom rodzinny Harry’ego Pottera przyciąga turystów z całego świata. Chodzi o średniowieczny dom w miasteczku Lavenham w hrabstwie Suffolk w Wielkiej Brytanii, wokół którego kręcone były niektóre sceny kultowej serii adaptacji filmowych bestsellerów autorstwa J.K. Rowling.
Lavenham jest według specjalistów jednym z najlepiej zachowanych średniowiecznych miasteczek w całej Anglii. Jest tam ponad 340 domów i budowli wpisanych na listę zabytków, choć często są one odremontowane w taki sposób, że na pierwszy rzut oka trudno rozpoznać ich średniowieczne korzenie.
Główną atrakcją Lavenham jest oczywiście XIV-wieczny dom, wokół którego kręcone były niektóre sceny kultowej serii filmów o Harrym Potterze. Wiosna to chyba najlepszy okres dla fanów, by się tam wybrać, bo nie ma jeszcze nieprzebranych tłumów turystów, które oblegają to miejsce w lecie.
Filmowy dom rodzinny Pottera stał się - według brytyjskich mediów - najczęściej fotografowanym angielskim zabytkiem, który znajduje się poza Londynem.
Historia miasta Lavenham w okresie średniowiecza związana jest przede wszystkim z handlem wełną, który przyniósł mu ogromne bogactwo i znaczenie. W XIV i XV wieku Lavenham stało się ważnym ośrodkiem produkcji i eksportu tkanin wełnianych, szczególnie charakterystycznej tkaniny barwionej na niebiesko, znanej jako Lavenham Blue. Dzięki dochodom z tego przemysłu miasto przeżywało okres intensywnego rozwoju. Wiele rodzin było zaangażowanych w różne etapy tego procesu: od hodowli owiec, przez strzyżenie i czyszczenie wełny, aż po jej tkanie, barwienie i sprzedaż.
Bogaci kupcy budowali okazałe domy szkieletowe (z tzw. muru pruskiego), a także wspierali budowę imponujących budynków religijnych.
Domy kupców i rzemieślników były często dwupiętrowe, zbudowane z drewna i gliny, z charakterystycznymi belkami na fasadach. Parter służył zwykle jako warsztat lub miejsce handlu, a górne piętra jako przestrzeń mieszkalna. Ulice były wąskie i brukowane, ale często błotniste i zatłoczone.
Religia odgrywała ważną rolę w życiu codziennym. Mieszkańcy regularnie uczestniczyli w mszach i świętach kościelnych w wielkim, gotyckim kościele św. Piotra i Pawła. Kościół był nie tylko miejscem modlitwy, ale też centrum życia społecznego.
Dzieci pracowały od najmłodszych lat, pomagając w gospodarstwach lub ucząc się rzemiosła. Edukacja była dostępna głównie dla chłopców z bogatszych rodzin.