Po kilkuset latach leżenia pod wodą, w końcu doczekały się wydobycia. Fragmenty latarni morskiej z Faros – jednego z siedmiu cudów świata antycznego, wyłowiono niedawno u wybrzeży Egiptu. Budowla wciąż pobudza wyobraźnię badaczy, którzy chcą dokonać jej cyfrowej rekonstrukcji.

REKLAMA

O pracach z antycznym zabytkiem - w ramach projektu "PHAROS" - pisze m.in. portal Archeology News.

Za operacją stoi francuskie Narodowe Centrum Badań Naukowych oraz egipskie Centrum Studiów Aleksandryjskich pod nadzorem tamtejszego Ministerstwa Turystyki i Starożytności.

Celem jest wirtualna rekonstrukcja latarni.

W trakcie najnowszych działań naukowcy wydobyli z wody masywne nadproża i słupy, które niegdyś składały się na wejście do latarni. Oprócz tego wyłowiono kamienie progowe, płyty fundamentowe i fragmenty wcześniej niezinwentaryzowanego pylonu. Jego drzwi mają być intrygującym przykładem łącznia egipskich elementów stylistycznych z greckimi technikami budowlanymi (latarnię zbudowali Ptolemeusze i Grecy).

Każdy z bloków - ważących nawet 80 ton - zostanie zeskanowany, przeanalizowany i wirtualnie dopasowany do reszty tak, aby stworzyć cyfrowy model budowli.

Badacze, podejmując ów trud, chcą m.in. zrozumieć, dlaczego latarnia runęła.

Szczegółowe badania trwają już 30 lat

Latarnia morska z Faros, zwana również Aleksandryjską, powstała na początku III w. p.n.e. Miała ponad 100 metrów wysokości. Jak pisze Archeology News, trzęsienie ziemi z 1303 r. finalnie uniemożliwiło jej użytkowanie. Sułtan Al-Aszraf Sajf ad-Din Kajtbaj poddał fragmenty budowli recyklingowi, budując na miejscu latarni fortecę, która stoi tam do dziś.

Systematyczne prace archeologiczne nad antycznym zabytkiem zaczęły się w 1994 r. za sprawą francuskiego archeologia Jeana-Yvesa Empereura. Jego zespół udokumentował ponad 3300 obiektów (sfinksów, obelisków, kolumn, bloków granitowych), spośród których 100 zostało zeskanowanych cyfrowo na dnie morza w ciągu ostatniej dekady.

Aby uzupełnić luki w cyfrowej rekonstrukcji latarni, eksperci zbierają jej opisy i przedstawienia wizualne, od starożytności po średniowiecze. Pomocne mogą być m.in. stare monety.