Sylwester Chęciński został laureatem tegorocznych Platynowych Lwów. Decyzję ogłosili organizatorzy 39. Festiwalu Filmowego w Gdyni. Nagroda zostanie wręczona na gali zamknięcia imprezy - 20 września 2014 roku. Wśród jej laureatów z ostatnich lat są tacy twórcy jak m.in. Jerzy Antczak, Witold Sobociński, Tadeusz Konwicki, Roman Polański i Jerzy Wójcik.

REKLAMA

Sylwester Chęciński urodził się 21 maja 1930 roku w Sućcu koło Tomaszowa Lubelskiego. Jest absolwentem Wydziału Reżyserii PWSFTviT w Łodzi (1956). Zadebiutował w 1961 r. "Historią żółtej ciżemki" - filmem, który jest do dzisiaj jednym z najchętniej oglądanych filmów dla młodej widowni, nagrodzonym Srebrnym Medalem na MFF dla Dzieci i Młodzieży w Wenecji.

W 1967 roku Sylwester Chęciński zrealizował pierwszą część swojego słynnego tryptyku o rodzinie Kargulów i Pawlaków. "Sami swoi", "Nie ma mocnych" (1974) i "Sami swoi" (1977) należą do ulubionych komedii Polaków. Pierwsza część cyklu jest jednym z dwóch czarno-białych polskich filmów, które zostały pokolorowane. Wokół postaci i miejsc z tryptyku Chęcińskiego zorganizowany został Festiwal Filmów Komediowych w Lubomierzu, który co roku przyznaje Złote, Srebrne, i brązowe Granaty za najlepszą komedię.

Sylwester Chęciński jest również reżyserem takich filmów, jak: "Agnieszka 46" (1964), "Katastrofa" (1965), "Tylko umarły odpowie" (1969), "Legenda" (1970 ), "Roman i Magda" (1978), "Bo oszalałem dla niej (1980), filmów telewizyjnych "Diament radży" i "Pierwsza miłość" (oba z 1971) oraz serialu "Droga" (1973).

W 1982 roku Sylwester Chęciński zrealizował przebój kinowy "Wielki Szu", jedną z najpopularniejszych polskich komedii sensacyjnych. W 1991 roku powstały "Rozmowy kontrolowane" - pierwsza komedia, której akcja toczy się w realiach stanu wojennego. Ostatni film reżysera, "Przybyli ułani" z telewizyjnego cyklu "Święta polskie" (2005) jest do dzisiaj stale obecny na małych ekranach.

Obsypany nagrodami, honorowy obywatel Wrocławia



Sylwester Chęciński w latach 1976-1980 był zastępcą kierownika artystycznego Zespołu Filmowego "Iluzjon", zaś w latach 1988-1991 zastępcą kierownika artystycznego zespołu filmowego "Kadr". Dwukrotnie otrzymał Nagrodę Ministerstwa Kultury i Sztuki II stopnia. W 1971 roku otrzymał Nagrodę MON II stopnia, za tryptyk filmowy "Sami swoi", "Nie ma mocnych", "Kochaj albo rzuć". W 1978 roku został laureatem czasopisma "Film". Jest również dwukrotnym laureatem Nagrody Kulturalnej Wrocławia (w latach 1968 i 2000). W 2006 roku otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Wrocławia.

W 2007 r. otrzymał nagrodę za osiągnięcia życia przyznawaną przez Stowarzyszenie Filmowców Polskich a w 2011 r. Platynowe Koziołki na festiwalu Ale Kino! W Poznaniu.

Jest laureatem licznych nagród na festiwalach w Gdańsku, Gdyni, Koszalinie, Łagowie (wśród nich wielu przyznawanych przez publiczność) a także specjalnej Złotej Kaczki.