Zapraszamy na trzecią odsłonę Kulinarnej Listy Przebojów RMF FM i RMF24. Przedstawiamy w niej specjały kuchni śląskiej. Korzystając z przepisów, które dla Was zebraliśmy, możecie poczuć śląskie smaki na własnym… podniebieniu!

REKLAMA

Wodzionka
Tatarczówka
Szałot śląski
Rolada wołowa ślaska
Murzin wielkanocny
Modro kapusta
Kluski biale ślaskie
Garnuszek górniczy
Ciulim lelowski
Cieszyńska fasola

Ciastka ze szpyrek

W recepturze wytwarzania ciastek podstawowym składnikiem są szpyrki (skwarki), które wytapiano ze słoniny uzyskiwanej podczas domowego świniobicia. Ciasteczka w zależności od użytej formy i pomysłowości gospodyni mają różne kształty i są podobne do ciasteczek z ciasta kruchego. Mają delikatny zapach i smak cukru waniliowego lub migdałów.

Ciasteczka ze szpyrek były jedną z wielu potraw wigilijnych, charakterystycznych dla Śląska Cieszyńskiego. Mieszkańcy Ustronia pamiętają, że ciasteczka były wypiekane jeszcze przed II wojną światową, jednak z literatury wynika, że na terenie Śląska Cieszyńskiego wypiekano je wcześniej, już na przełomie XIX i XX wieku.

Słoninę kroimy w drobną kostkę i wysmażamy na lekko złoty kolor. Następnie przelewamy ją przez durszlak, czysty smalec przelewamy do kamionkowego garnca, a szpyrki, które zostają na durszlaku, wykorzystujemy do pieczenia ciasteczek.

Przygotowanie ciastek:

- na około 1 kg zmielonych dwukrotnie szpyrek dajemy około 1 kg mąki. Ilość mąki zależy od tego, jak wysmażymy szpyrki - im bardziej wysmażone, tym mniej mąki wchłoną. Dodajemy 5 jajek, cukier (około 0,5 kg), proszek do pieczenia, cukier waniliowy lub tarte migdały, które mają zneutralizować smak szpyrek. Wyrabiamy ciasto, które nie może przylegać do rąk ani do maszynki;

- gotowe ciasto przeciskamy przez maszynkę do mięsa;

- najpopularniejszą formą ciasteczek ze szpyrek jest gwiazdka pięcioramienna, ale gospodynie używają również i innych kształtów - zależnie od formy, jaką przyłożą do maszynki do mięsa. Dawniej ciasto wałkowano i wykrawano kieliszkiem krążki i półksiężyce;

- ciasteczka wykładamy na blaszkę wysmarowaną tłuszczem i pieczemy w piekarniku nagrzanym do temperatury 200 st. C przez około 10 minut. Po wyjęciu z piekarnika ciepłe jeszcze ciasteczka posypujemy obficie cukrem pudrem.

Cieszyńska fasola / fazola / becok na sypko

Fasola (fazola), zwana po cieszyńsku becokiem, była uprawiana od dawna na terenie Śląska Cieszyńskiego i wykorzystywana w tradycyjnej kuchni.

Sezon na fasolę przypada latem i jesienią, kiedy to można przyrządzić potrawę ze świeżo zebranych nasion. W tych porach roku z powodzeniem zastępowała mięsne potrawy, bo pierwsze świniobicia robiono dopiero na zimę.

Potrawa jest nadal popularna w przeciętnych gospodarstwach domowych, znajduje się też w jadłospisach wielu gospodarstw agroturystycznych powiatu cieszyńskiego. Becok na sypko można zjeść w karczmach, zajazdach i restauracjach regionalnych.

Składniki:

- fasola/ fasola tyczna, wieloziarnista, zwana becokiem (biała lub czerwona),

- cebula,

- skwarki lub stopione masło z bułką tartą,

- sól i pieprz do smaku.

Przygotowanie:

Surową fasolę należy moczyć przez kilkanaście godzin w letniej przegotowanej wodzie, a następnie w tej samej wodzie ugotować do miękkości. Po odcedzeniu fasolę miesza się z pokrojoną cebulą i skwarkami lub polewa się roztopionym masłem z bułką tartą. Soli i pieprzu dodaje się do smaku.

Wodę z odcedzonej fasoli wykorzystywano do przygotowania zupy z fasoli -dodawano do niej mąki, doprawiano przyprawami.

Wodzionka (wodzianka)

Wodzionka była bardzo popularna na Śląsku. Spożywano ją w różnych porach roku, tygodnia, dnia (na śniadanie, obiad lub kolację), zarówno w rodzinach robotniczych, jak i chłopskich, biednych lub bardziej bogatych. Ten skromny posiłek uważany był też za danie postne.

W tradycyjnych posiłkach, które z końcem XIX wieku spożywano na Śląsku trzy razy dziennie, uwagę zwracano na potrawy podawane rano. Były one najważniejsze. W rodzinach robotniczych i rolniczych, a więc tam, gdzie żyło się biednie, rano spożywano polewki, do których zalicza się także wodzionkę. Zupa była często jedynym posiłkiem spożywanym przez cały dzień.

Składniki:

- woda 1 litr,

- chleb żytni, czerstwy lub świeży - 3-4 kromki,

- czosnek - 3-4 ząbki,

- smalec lub masło - 2 łyżki,

- sól do smaku.

Przygotowanie:

- czerstwy (lub świeży) chleb pokroić w kostkę i włożyć do głębokich talerzy,

- czosnek obrać, podzielić na ząbki, drobno pokroić lub przecisnąć przez praskę i włożyć do talerzy,

- dodać smalec lub masło,

- przygotować wodę i zagotować,

- składniki na talerzach zalać wrzątkiem, doprawić do smaku solą i spożywać na gorąco zaraz po przygotowaniu.