W Warszawie, po ciężkiej chorobie, zmarł reżyser Władysław Ślesicki. Był jednym z czołowych twórców polskiego dokumentu lat 50. i 60. ubiegłego wieku. Najbardziej znanym jego filmem była ekranizacja powieści Henryka Sienkiewicza „W pustyni i puszczy”. W styczniu skończyłby 82 lata.
Władysław Ślesicki urodził się 5 stycznia 1927 r. w Warszawie. W czasie okupacji należał do Szarych Szeregów, był żołnierzem Armii Krajowej. Po Powstaniu Warszawskim trafił do obozu pracy w Sulau, skąd uciekł razem z bratem. Po wojnie był członkiem ZHP i YMCA. Studiował historię na Uniwersytecie Warszawskim. W 1955 r. ukończył Wydział Reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi.
Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Wytwórni Filmów Dokumentalnych w Warszawie. Tam realizował filmowe dokumenty, z których wiele nagrodzono w kraju i za granicą. Do najważniejszych jego produkcji należą: „Gdzie diabeł mówi dobranoc”, „Wśród ludzi”, „Płyną tratwy”, „Zanim opadną liście” i „Rodzina człowiecza”.
W 1969 r. Ślesicki otrzymał nagrodę indywidualną II stopnia Ministra Kultury i Sztuki, a w 1976 r. odznaczono go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Ostatnio, w 2007 roku otrzymał Nagrodę Stowarzyszenia Filmowców Polskich za wybitny wkład w rozwój polskiej kinematografii.
