Po niemal tygodniu poszukiwań odnaleziono ciało Jana Lityńskiego. Legendarny opozycjonista z czasów PRL w ubiegłą niedzielę utonął w Narwi w okolicach Pułtuska, próbując ratować psa.

Ciało znaleźli nurkowie z Grupy Specjalnej Płetwonurków RP, którzy od rana przeszukiwali nurt rzeki w pobliżu miejsca, gdzie Lityński wpadł pod wodę.

Ciało odnaleziono 200 metrów od miejsca, w którym załamał się lód, było uwięzione między korzeniami drzew na głębokości około 5 metrów. Policjanci potwierdzili tożsamość Jana Lityńskiego - poinformował rzecznik prasowy komendanta wojewódzkiego PSP w Warszawie mł. bryg. Karol Kierzkowski.

Strażacy: Trudne i żmudne poszukiwania

To były bardzo trudne i żmudne poszukiwania - mówią mazowieccy strażacy. W ciągu tygodnia przeszukano nurt Narwi na długości ponad 5 kilometrów w kierunku Warszawy.
W poszukiwaniach wykorzystano między innymi śmigłowiec i drony.

Kluczowe w ustaleniu tożsamości poszukiwanego były dwa elementy: lokalizacja zwłok - około 200 metrów od miejsca wypadku oraz charakterystyczny strój, który Jan Lityński miał na sobie w dniu wypadku. Dopiero pomoc nurków pozwoliła odnaleźć zaginionego - podkreśla Karol Kierzkowski z mazowieckiej komendy straży pożarnej. W poszukiwaniach, oprócz grupy specjalnej nurków RP brali udział strażacy, policjanci i ratownicy WOPR.

Wszedł do Narwi, by ratować psa

W minioną niedzielę Jan Lityński podczas spaceru wałem przeciwpowodziowym w okolicach Pułtuska wszedł do Narwi, chcąc ratować psa, pod którym załamał się lód. Świadkiem tragedii była jego żona. 

Jan Lityński urodził się w 1946 r. Był organizatorem i uczestnikiem studenckich wystąpień w marcu 1968 r., za co został skazany na 2,5 roku więzienia. Pracował jako robotnik, następnie programista komputerowy.

W 1976 r. współzałożyciel "Biuletynu Informacyjnego", pierwszego pisma ukazującego się poza cenzurą. Wielokrotnie aresztowany. W 1977 r. współredaktor "Robotnika", niezależnego pisma na rzecz zakładania wolnych związków zawodowych. Członek KSS "KOR", współpracownik Biura Interwencyjnego KSS "KOR" i "Krytyki" (członek redakcji).

W 1980 r. doradca władz NSZZ "Solidarność". Autor uchwalonego przez I Zjazd "Solidarności" Posłania do Ludzi Pracy Europy Wschodniej. W 1981 r. w stanie wojennym internowany, a następnie aresztowany. Po ucieczce z przepustki z więzienia od 1984 r. w solidarnościowym podziemiu, członek Regionalnego Komitetu Wykonawczego NSZZ "S", Region Mazowsze. W 1989 r. uczestnik obrad Okrągłego Stołu. Wybrany do Sejmu RP w 1989 z woj. wałbrzyskiego.

W latach 1989-2001 poseł na Sejm, m.in. przewodniczący Komisji Polityki Społecznej i Komisji Służb Specjalnych. Od 1990 r. w ROAD, następnie w UD i UW (wiceprzewodniczący). W latach 2008-2010 doradca PLL LOT do spraw społecznych, mediator sporów.

Odznaczony został Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą.