Naukowcy zebrali nowe informacje na temat ogromnej pajęczyny na granicy Grecji i Albanii, w której żyje ponad 111 tysięcy pająków. To jedno z największych skupisk tych zwierząt, jakie kiedykolwiek udokumentowano, a być może nawet największe na świecie. Niezwykłe warunki panujące w jaskini pozwoliły na zaobserwowanie unikalnych zachowań i adaptacji pajęczaków.
- Jaskinia Siarkowa leży na granicy Grecji i Albanii.
- Znaleziono tam pajęczynę o powierzchni ponad 106 metrów kwadratowych.
- W pajęczynie żyje ponad 111 tysięcy pająków dwóch gatunków.
- Oba gatunki pająków, które znaleziono w jaskini, żyją razem w harmonii.
- Większe pająki budują sieć, a mniejsze korzystają z gotowego schronienia, nie wykazując drapieżnych zachowań wobec siebie.
- Pierwsze dowody na istnienie kolonii zdobyli speleolodzy z Czech w 2022 roku.
- Chcesz być na bieżąco? Odwiedź stronę główną RMF24.pl.
Badacze odpisali swoje odkrycie na łamach czasopisma naukowego "Subterranean Biology". Dokonali go w Jaskini Siarkowej znajdującej się na granicy Grecji i Albanii. Naukowcy natrafili tam na ogromną pajęczynę, która rozciąga się na powierzchni ponad 106 metrów kwadratowych. W tej niezwykłej konstrukcji mieszka ponad 111 tysięcy pająków należących do dwóch gatunków: Tegenaria domestica, znanego jako kątnik domowy oraz Prinerigone vagans.
Sieć składa się z tysięcy pojedynczych, lejkowatych pajęczyn. Znajduje się około 50 metrów od wejścia do jaskini i rozciąga się przez wąski, nisko sklepiony odcinek, gdzie nie dociera światło słoneczne.
To, co szczególnie zaskoczyło naukowców, to fakt, że oba gatunki pająków żyją razem w harmonii, mimo że zwykle spotyka się je na powierzchni, a nie w głębokich, ciemnych jaskiniach. Badacze przypuszczają, że większe pająki są głównymi budowniczymi sieci, podczas gdy mniejsze korzystają z gotowego schronienia. Co ciekawe, w naturalnych warunkach większe pająki mogłyby polować na mniejsze, jednak w ciemnościach jaskini takie zachowania nie występują.
Badania wykazały, że pająki zamieszkujące Jaskinię Siarkową wykazują też unikalne cechy. Analizy genetyczne udowodniły, że są one odrębne od swoich krewniaków żyjących poza jaskinią, co sugeruje, że przystosowały się do życia w ekstremalnych warunkach - całkowitej ciemności i wysokiej wilgotności. Ich dieta opiera się głównie na licznych muszkach, które również zamieszkują jaskinię.
Jaskinia Siarkowa to nie tylko dom dla pająków. W jej wnętrzu panuje stała temperatura około 26 stopni Celsjusza, a ściany pokrywają biofilmy z mikroorganizmów żywiących się siarkowodorem. Te biofilmy stanowią podstawę łańcucha pokarmowego, z którego korzystają nie tylko pająki i muszki, ale też inne organizmy.
Kompleks jaskiń, w którym znajduje się pajęczyna, łączy się z dwiema innymi jaskiniami, tworząc rozległy podziemny labirynt. Przez jaskinie przepływa potok, a woda uchodzi do rzeki. To wyjątkowe środowisko pozwoliło na rozwinięcie się unikalnego ekosystemu, który wciąż jest przedmiotem badań naukowców.
"Świat przyrody wciąż kryje przed nami niezliczone niespodzianki" - stwierdził z korespondencji z portalem Live Science główny autor badań, Istvan Urak. "Gdybym miał spróbować wyrazić słowami wszystkie emocje, które mną targały, podkreśliłbym podziw, szacunek i wdzięczność. Trzeba tego doświadczyć, by naprawdę wiedzieć, jak to jest" - zaznaczył.
Choć naukowcy ujawnili ostatnio nowe, fascynujące fakty na temat tego pajączego megamiasta, to nie byli pierwszymi, którzy natknęli się na gigantyczną pajęczynę. Jako pierwsi dowodów na istnienia ogromnej kolonii dostarczyli speleolodzy z Czeskiego Towarzystwa Speleologicznego podczas wyprawy do Kanionu Vromoner w 2022 roku. Zespół badaczy odwiedził Jaskinię Siarkową w 2024 roku, pobrał próbki z pajęczyny, które Urak następnie przeanalizował, zanim sam wybrał się na własną wyprawę do tej niezwykłej jaskini.
Grupa Istvana Uraka pracuje nad kolejnymi badaniami, które ujawnią więcej informacji na temat mieszkańców Jaskini Siarkowej.