Krzysztof Kwiatkowski: Moi koledzy podjęli złą decyzję ws. Piesiewicza

Konrad Piasecki: Mimo całego dramatyzmu sytuacji, poczuł pan wczoraj coś na kształt ulgi?

Krzysztof Kwiatkowski: Poczułem ulgę w tym sensie, że na tę informację najbardziej oczekiwała rodzina. Brak pewności to jest dramat zawsze osób bliskich. Teraz na to najdramatyczniejsze pytanie znamy odpowiedź.

Konrad Piasecki: Bo gdyby też okazało się, że w całej tej dramatycznej, tragicznej historii zabójstwa Krzysztofa Olewnika do niej doszła jeszcze zamiana zwłok, no to byłaby już jakaś ostateczna kompromitacja instytucji państwa.

Krzysztof Kwiatkowski: To wtedy rzeczywiście mówilibyśmy o kompromitacji instytucji państwa i to na różnych etapach, bo przecież wszystkie ustalenia, które zostały do tej pory poczynione, a także 13 osób skazanych w tej sprawie, w tym tych trzech głównych wykonawców tej całej operacji, powstałoby jedno pytanie: w jakich okolicznościach mogłoby do tego dojść? Cieszę się, że takiego pytanie nie musimy stawiać.

Konrad Piasecki: Ale pozostają jednocześnie pytania związane z losami tych zwłok, dotyczące choćby wizji lokalnej, dotyczące wskazywania sprawcy zabójstwa tego, gdzie leży Krzysztof Olewnik. Czy pan ma jakąś hipotezę, co tak naprawdę tam się działo?

Krzysztof Kwiatkowski: Tych pytań jest więcej. Powstało pytanie, jak biegły, ekspert medycyny sądowej mógł cząstkowo sfałszować opinię.

Konrad Piasecki: O pytaniach dotyczących biegłego chciałem za chwilę. Więc najpierw tamte pytania. Jak to się stało, że podczas wizji lokalnej mordercy wskazywano, gdzie leży Krzysztof Olewnik?

Krzysztof Kwiatkowski: Mogę powiedzieć teraz, na tym etapie tyle, że prokuratura pewne czynności, które planuje w najbliższym czasie, to są także czynności związane ze szczegółowym wyjaśnieniem okoliczności tej wizji lokalnej, a także zachowania jej uczestników.

Konrad Piasecki: To teraz do tego biegłego. To było jakieś niedbalstwo, to był błąd, co on zrobił? Czy to był jakiś element spisku, element układanki?

Krzysztof Kwiatkowski: Nie możemy mówić o błędzie, możemy powiedzieć o sfałszowaniu opinii biegłego. W tym cząstkowym zakresie, bo jego opinia wtedy opierała się o trzy główne elementy i oczywiście to jest zagrożone odpowiedzialnością karną z artykułu 233, czyli zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3.

Konrad Piasecki: Tak, tylko czy to fałszerstwo było niedbalstwem, tak? Czy też to fałszerstwo czemuś miało służyć?

Krzysztof Kwiatkowski: Panie redaktorze, mam nadzieję - podkreślam, ale jest to tylko i wyłącznie nadzieja - że jest to efektem niedbalstwa czy efektem pośpiechu, w jakim wykonywano tę opinię. Ale oczywiście na to pytanie ostatecznie odpowiedzą prokuratorzy, a później sąd. Prokuratura już przedstawiła akt oskarżenia temu biegłemu. Jedna rzecz to sfałszowanie opinii, dla mnie dużo ważniejsza jest inna rzecz. Niezabezpieczenie materiału, czyli kości, w oparciu o które przeprowadzał ten biegły badania w roku 2006. Dlaczego? Gdyby te kości były zabezpieczone, dzisiaj nie musielibyśmy dokonywać ekshumacji zwłok, bo profesor Pawłowski, który obecnie przeprowadzał te badania, przeprowadziłby je w oparciu o materiał wtedy zgromadzony.

Konrad Piasecki: Panie ministrze, co wyszło na jaw, że postanowił pan wznowić śledztwo w sprawie samobójstwa zabójcy Olewnika, pana Franiewskiego?

Krzysztof Kwiatkowski: Ja oczywiście nie mogę teraz powiedzieć szczegółowo, za to wyraźnie podkreślam, że są to okoliczności związane z sytuacją osobistą Franiewskiego, że są to rzeczy, których nie analizowała prokuratura olsztyńska podejmująca decyzję o umorzeniu tego śledztwa. I stąd moja decyzja o podjęciu na nowo śledztwa w zakresie ustaleń okoliczności śmierci Franiewskiego.

Konrad Piasecki: A czy nie jest tak, że ta sytuacja osobista mogła go skłonić do popełnienia samobójstwa?

Krzysztof Kwiatkowski: Panie redaktorze, to była jedyna decyzja, którą mogłem podjąć w oparciu o ten materiał. On był na tyle istotny, że absolutnie stawiał pod znakiem zapytania ustalenia prokuratorów olsztyńskich w tym zakresie, ustalenia z roku 2006.

Konrad Piasecki: Ale on podważał sam fakt samobójstwa, czy też to, że to samobójstwo nie było przez nikogo wymuszone?

Krzysztof Kwiatkowski: Odpowiadając na to pytanie, powiedziałbym dokładnie, jaka jest hipoteza, którą muszą teraz przyjąć w toku czynności już zaplanowanych przez prokuratorów. Moja decyzja o podjęciu na nowo tego śledztwa to jest decyzja, którą formalnie ja podjąłem, ale w oparciu o wnioski i materiał, które przedstawili mi prokuratorzy gdańscy prowadzący to śledztwo.

Konrad Piasecki: Ale czy są wątpliwości, czy to było samobójstwo?

Krzysztof Kwiatkowski: Są wątpliwości, czy ustalenia, które wtedy poczyniła prokuratura, były ustaleniami prawidłowymi.

Konrad Piasecki: To kolejny tajemniczy zgon w polskim więzieniu: Artur Zirajewski, świadek ws. zabójstwa Papały. Dziś miał być raport. Ten raport będzie?

Krzysztof Kwiatkowski: Dziś w godzinach późnowieczornych, albo jutro we wczesnych godzinach porannych otrzymam ten raport, bo dzisiaj zespół nadzwyczajny zakończy pracę.

Konrad Piasecki: Ma pan jakąś wiedzę, czy to było samobójstwo, czy też leki, które zażył Zirajewski spowodowały, że on zginął, czy to był jakiś dziwaczny zbieg okoliczności?

Krzysztof Kwiatkowski: Do opinii, do tego raportu są oczywiście dołączone dodatkowe badania, ekspertyzy, które zleciliśmy: toksykologiczne, genetyczne, mikrobiologiczne. One potwierdzają wcześniejsze ustalenia sekcji zwłok dotyczące okoliczności, podstaw śmierci Zirajewskiego, czyli, że był to masywny zator płucny. Za to w ramach raportu przedstawimy państwu dodatkowe ustalenia z tą sprawą związane, które najdelikatniej mówiąc rzucają znacząco szerszy snop informacji na to, co mogło być podstawą do tego ciągu zdarzeń, które doprowadziły do śmierci Zirajewskiego 3 stycznia.

Konrad Piasecki: Ale to było tak, że on chciał uciec, dlatego brał leki, te leki spowodowały jakieś zaburzenia organizmu, które spowodowały w konsekwencji ten zator?

Krzysztof Kwiatkowski: Potwierdzam, że leki gromadził nieprzypadkowo, potwierdzam, że te leki zażył, a co do tego, jaka jest już teraz udokumentowana hipoteza śledczych, będzie to przedstawione już jutro.

Konrad Piasecki: Panie ministrze, czy panu jest wstyd za kolegów senatorów Platformy Obywatelskiej?

Krzysztof Kwiatkowski: Nie jest tajemnicą, że głosowałem za wnioskiem o uchylenie immunitetu senatora Krzysztofa Piesiewicza.

Konrad Piasecki: Nie uważa pan, że to, co się wydarzyło, obrona Piesiewicza przez senatorów PO to jest skandal?

Krzysztof Kwiatkowski: Nieuchylenie immunitetu skutkuje oczywiście tym, że to śledztwo musi być umorzone. Za to, podkreślam, od strony formalnej może być podjęte na nowo w momencie, kiedy ustąpią okoliczności, które miały miejsce teraz, czyli w momencie, kiedy senator Krzysztof Piesiewicz nie będzie miał już immunitetu.

Konrad Piasecki: Może pan namówi kolegów, żeby wycofali się z tego stanowiska, żeby jeszcze raz przegłosowali kwestię immunitetu?

Krzysztof Kwiatkowski: Jak pan wie, prokuratura dysponuje dodatkowymi materiałami, dodatkową opinią w tym zakresie i ona jest oczywiście do dyspozycji parlamentarzystów, senatorów w tym wypadku. Jeżeli będą chcieli się z nią zapoznać i wyciągać z niej określone wnioski, to oczywiście jest to możliwe.

Konrad Piasecki: A pan uważa, że Piesiewicz brał narkotyki?

Krzysztof Kwiatkowski: Na to pytanie będziemy mogli sobie odpowiedzieć dopiero po zakończeniu całej sprawy i to na etapie sądowym. Nie chciałbym takich rzeczy rozstrzygać, bo nie jestem do tego uprawniony.

Konrad Piasecki: A powie pan o wstydzie własnym czy nie? Czuje pan wstyd za głosowanie kolegów?

Krzysztof Kwiatkowski: Uważam, że było złą decyzją nieuchylenie tego immunitetu, bo ona uniemożliwiła dalsze czynności, także te w zakresie przedstawienia swojej wersji wydarzeń, swoich racji w tej sprawie Krzysztofowi Piesiewiczowi. To była zła decyzja.