Strzelectwo sportowe pojawiło się w programie pierwszych nowożytnych igrzysk olimpijskich w 1896 roku. Najprawdopodobniej dlatego, ponieważ wielkim fanem tej dyscypliny był twórca dzisiejszego ruchu olimpijskiego Pierre de Coubertin. Nie ma się czemu dziwić – na strzelnicy można się rozluźnić ale przede wszystkim skoncentrować. To właśnie koncentracja jest najważniejszym elementem. Ważniejszym, niż „celne oko”.
Patryk Serwański, RMF FM: Kiedy ktoś przychodzi na pierwsze zajęcia, co taka osoba musi zrobić w pierwszej kolejności?
Grzegorz Pernal (trener z sekcji strzeleckiej Legii Warszawa): Na początku powinno się zaznajomić daną osobą ze wszystkimi formułami bezpieczeństwa i procedurami. Instruktor powinien powiedzieć o broni, rodzajach broni, zapytać się, czy taka osoba miała kiedykolwiek kontakt z bronią i wtedy ofertę dostosować do możliwości lub zapotrzebowania osoby.
Kiedy mamy już omówione te wszystkie proceduralne rzeczy i przechodzimy do kwestii technicznych, to co jest tu pierwszym elementem? Chwyt broni, odpowiednia postawa? Czy jest element jakoś szczególnie ważny, czy może wszystko jest budowane systematyczne od początku?
Tak jak w każdej dyscyplinie, też mamy swego rodzaju "abecadło". W strzelectwie w zależności od tego, czy jest to broń długa, krótka, czy też jeszcze inny rodzaj broni, mówimy o postawie i uczymy celowania, a także pracy palca na spuście. To są podstawowe elementy. Następnie tłumaczymy obsługę danego rodzaju broni. Najlepiej pierwsze strzały wykonać "na sucho", czyli bez amunicji i w momencie, kiedy już się zapoznamy z bronią, to przystępujemy do strzelania.
Mówimy tutaj o amatorach, którzy ledwo przekroczyli próg strzelnicy. A jak się sprawy mają z zawodowcami, albo osobami, którym broń nie jest obca? Jak wygląda trening? Czy przygotowanie fizyczne też jest istotne?
Kiedy mówimy o zawodowcach albo ludziach którzy aspirują do tego aby być pełnoprawnym zawodnikiem, to podstawą - tak jak w innych dyscyplinach - jest ogólny trening fizyczny. Dana osoba powinna dysponować ogólną siłą, sprawnością i koordynacją. Rzeczy typowo techniczne kształtują trenerzy poprzez trening bezpośredni z bronią krótką, długą, lub gładkolufową poprzez strzelanie do rzutków.
Źródło: benefit-multimedia.pl
Oczywistą rzeczą jest, że takim podstawowym rekwizytem jest broń. Co jednak jeszcze wchodzi w skład takiego podstawowego ekwipunku zawodnika, którzy bierze udział w zawodach? Co jeszcze musi mieć przy sobie, aby móc wystartować w zawodach?
Oczywiście broń jest elementem nieodzownym, ale w zależności od konkurencji wchodzi dodatkowy sprzęt, który jest niezbędny żeby rywalizować w przybliżonych warunkach. Jest specjalistyczny strój strzelecki, kurtka, spodnie, rękawice i pas. Są też dodatkowe akcesoria jak okulary. Najwięcej ekwipunku mają karabiniarze. W przypadku strzelania do rzutków są specjalne kamizelki, do których można schować amunicję, albo numer startowy.
A z jakiej odległości trzeba ten pocisk wpakować do celu? Bo nie wykluczone że nie wszyscy wiedzą o jakiś dystansach tu rozmawiamy.
Wszystko jest odgórnie narzucone przez międzynarodową federację strzelecką. W przypadku broni pneumatycznej jest to 10 metrów. Jeżeli chodzi o strzelanie pistoletowe to większość konkurencji to 25 metrów. Wyjątkiem jest konkurencja olimpijska - 50 metrów. Co ciekawe, ta konkurencja jest w programie igrzysk olimpijskich od 1896 roku, czyli od pierwszych igrzysk ery nowożytnej. Najprawdopodobniej dlatego, ponieważ wielkim fanem strzelectwa był twórca idei dzisiejszych igrzysk Pierre de Coubertin. Natomiast jeśli chodzi o strzelanie karabinowe, to podstawowym dystansem jest 50 metrów, ale w konkurencjach nieolimpijskich są to dystanse nawet 300 metrów
Jeszcze powiedzmy o kwestiach bezpieczeństwa, bo niektórzy mogą się obawiać że coś sobie zrobię. Ja to wyglądają te wszystkie procedury?
Wszelkie procedury są określone odgórnie przepisami muszą być dopasowane do specyfiki danego obiektu. Niemniej, każdą osobę trzeba poddać krótkiemu instruktażowi gdzie pokazujemy w co należy zrobić po ukończonym strzelaniu. Informujemy również jak należy się zachować w przypadku awarii, bądź zacięcia. To są ścisłe procedury, które gwarantują bezpieczeństwo. Trzeba je za każdym razem wykonywać ponieważ zaniedbanie tych procedur może być przyczyną sytuacji niebezpiecznych, a takich jak na razie nie mieliśmy.
